جلیل شعبانی با وبلاگ آفتاب مطرح كرد؛
از همکاری با کیارستمی تا تجربه سرهنگ ثریا
وبلاگ آفتاب: جلیل شعبانی تهیه کننده سینما ضمن اشاره به خاطرات خود از سال ها فعالیت در انجمن سینمای جوانان از تأثیرگذاری این انجمن در کشف استعدادهای فیلمسازی در سینمای ایران گفت.
جلیل شعبانی تهیه کننده سینما که اینروزها فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» را در نوبت اکران عمومی دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره ی سالهای ابتدایی ورود خود به عرصه فیلمسازی اظهار داشت: من در مقطعی با آقای کیارستمی کار می کردم و آن زمان دانشجو بودم. یادم است سال اول دانشکده سینما و تئاتر بودم که یکی از دوستانم گفت آقای کیارستمی مقرر است فیلم «زندگی و دیگر هیچ» را بسازد و من گرایش به حرفه فیلمبرداری داشتم. با آقای پایور نزد او رفتم و قرار بر همکاری شد. با مینی بوسی به سمت رودبار رفتیم و در کانکس های زلزله زدگان ماندیم و مدتی هر روز آنجا کار کردیم. تجربه خوبی برای من در کنار آقای کیارستمی ثبت گردید. به نظرم او یک فیلمساز تجربه گرا بود. متأسفانه پس از آن دیگر فرصت همکاری چندانی با او دست نداد چون پس از مدتی به سینمای جوان و سینمای تجربی رفتم و درگیر پایان نامه ام شدم.
وی با اشاره به همکاری با انجمن سینمای جوانان ایران مطرح کرد: در همه این سال ها، ارتباطم را با فیلمسازان جوان و انجمن سینمای جوانان ایران حفظ کردم. برای مثال در شورای فیلمنامه و تولید مرکز گسترش سینمای تجربی و نیمه حرفه ای حضور داشتم. یادم است فرهاد مهران فر آنجا فیلم ساخت. بسیاری از کارگردانان امروز فیلم های اول خودرا آنجا ساختند همچون نادر مقدس که اتفاقاً من فیلمبردار کارش بودم. در حقیقت همه ما به صورتی اهتمام می کردیم فراتر از سینمای جوان، سینما را تجربه نماییم. بسیاری از کسانی که در دانشکده سینما تئاتر و دانشکده صداوسیما دوره و آموزش دیده بودند، وقتی به سینمای تجربی طرح می دادند، اهتمام می کردیم امکاناتی بگیرند و فیلم بسازند.
این تهیه کننده سینما اظهار داشت: به تدریج در دورانی که من انجمن بودم، از فاز هشت میلی متری، وارد فاز ۳۵ میلی متری شدیم و اهتمام می کردیم یک پله بالاتر برویم و با امکانات بیشتری فیلم بسازیم. پس از پایان تحصیل پیشنهاد شد به سینمای جوان بروم که مقارن بود با دوران مدیریت آقای صوفی و سال ۷۵ هم به عنوان قائم مقام وی معرفی شدم. در آن دوران برای نخستین بار در انجمن، فیلم کوتاه ۳۵ میلی متری کار کردیم. دوران پرتلاطم و دوران گذار از فیلمسازی ۸ میلی متری بود. لابراتوارهای ایرانی دیگر روی این فیلم ها کار نمی کردند. حتی دوران ۱۶ میلی متری نیز داشت تمام می شد و فرم دیگری درحال راه اندازی بود.
دورانی که فیلمسازی در شهرستان ها رونق گرفت
شعبانی درباره ی اوضاع فعالیت انجمن در شهرستان ها هم اظهار داشت: برای شهرستان ها دوربین های ویدئویی و میکسر و دستگاه های ویدئو تهیه می کردیم تا آسان تر سینمایی کار کنند و پروسه فیلمسازی سرعت بیشتری بگیرد. نتیجه بخش هم بود برای اینکه در دوره سیزدهم که دبیر بخش فیلم جشنواره بودم، تعداد آثار یک دفعه بسیار زیاد شد برای اینکه امکانات ویدئویی در شهرستان ها رواج یافته و تجربه های فیلمسازی رونق گرفته بود.
تهیه کننده «سرهنگ ثریا» با اشاره به مدیران اثرگذار آن دوره و کسانی که در سینمای جوان ریل گذاری کردند، عنوان کرد: نمی توانیم از آقای بهشتی و انوار به عنوان کسانی که در ایجاد سینمای پس از انقلاب تأثیر داشتند نام نبریم اما پس از آن در دوره ای که دبیر بخش فیلم جشنواره تهران بودم، آقای ضرغامی در سازمان سینمایی وزارت ارشاد بودند. آقایان کاسه ساز، محمد آفریده، محمد صوفی و … زحمات زیادی برای فیلم کوتاه در آن دوران کشیدند. خصوصاً آقای آفریده جوانان زیادی را در سینمای کوتاه هدایت کرد و مجموعاً همه دست به دست هم دادند تا خروجی های قابلی در انجمن و مرکز گسترش داشته باشیم و کارگردانانی تربیت شوند که بخش مهمی از آثار تلویزیونی و سینمایی پس از آنرا تولید کنند.
وی اضافه کرد: همین طور باید به آقایان صانعی مقدم و محمدمهدی عسگرپور اشاره کنم. آقای عسگرپور از معدود افرادی بود که بدنبال تربیت فیلمسازان بود. چه زمانی که در تلویزیون بود و چه در فارابی و … همیشه امکانات زیادی در اختیار جوان ها گذاشت تا آسان تر فیلمشان را بسازند. همین طور آقای صدرعاملی نیز به فیلمسازان جوان کمک زیادی می کردند. بطور کلی در عرصه اقدامات این افراد نمی توان ارزش کارهای یکی را بر دیگری برتر دانست بلکه این افراد و اقداماتشان همه نظیر یک زنجیره به یکدیگر متصل هستند. چنانچه آقای صانعی مقدم سالهای زیادی در انجمن مسئولیت داشتند و بقیه مدیران نیز خدمات زیادی را ارائه کردند.
شعبانی با اشاره به دوره ی جدید مدیریت انجمن سینمای جوانان اضافه کرد: آقای آذرپندار نیز در طول این مدت عملکرد خیلی خوبی داشته اند. در حقیقت انجمن و مدیرانش در این سال ها روندی را طی کرده اند و نمی توانیم فقط یک موسس برای انجمن یا جشنواره در نظر بگیریم اما به فراخور هر دوران این که چه امکانات و بودجه ای در اختیار یک مدیر قرار می گیرد، اهمیت زیادی دارد. ممکنست یک مدیر در مقطعی مسئولیت انجمن را برعهده بگیرد اما بودجه کافی برای اجرای طرح های خود نداشته باشد، شرایط جامعه نیز در افت و خیز باشد و او نتواند از قابلیت های مدیریتی اش به خوبی استفاده نماید یا برعکس.
عملکرد هر مدیر را باید نسبت به دوره خودش بررسی کرد
وی اضافه کرد: بدین سبب عملکرد هر مدیر را باید در دوره خودش بررسی و درباره ی آزادی عمل آنها و بودجه در اختیارشان در هر دوره صحبت نماییم. به نظرم هرکسی در این سال ها چیزی به انجمن اضافه کرد. برای مثال در دوران آقای صوفی که من هم در انجمن مسئولیت داشتم، بودجه ای به شهرستان ها دادیم تا از فیلم هشت میلی متری عبور کنند. همین طور در دوران آقای صانعی مقدم کارهای خوبی انجام شد. آقای آفریده تولید را رونق بخشید و فیلمسازان جوان در دوره مدیریتش آزادی عمل زیادی داشتند. امکانات ویدئویی در دوران آقای صوفی جایگزین امکانات هشت میلی متری شد. همین طور فیلمسازی ۱۶ میلی متری به سبب تعامل خوبی که با آقای ضرغامی در ارشاد صورت می گرفت، رونق گرفت و چند فیلم ۱۶ میلی متری در این دوران ساخته شد که قبلاً کمتر انجام می شد، این اتفاق رخ داد تا فیلمسازان جوان بتوانند زودتر وارد سینمای حرفه ای شوند.
تهیه کننده «منصور» اظهار داشت: همه مدیران زحمات زیادی کشیدند تا انجمن سینمای جوانان ایران همچنان باقی بماند اما این نهاد به هر حال افت و خیزهایی هم داشته و توجه به آن گاهی کم و گاهی زیاد شده است، بطورمثال در دوره ای قرار بود انجمن با مرکز گسترش ادغام شود. گاهی به سمت این حرکت شد که انجمن باید فقط امر آموزش را در پیش بگیرد و در دوره هایی مسئولیت آنرا در عرصه تولید پررنگ تر دیدند، البته من به شخصه عقیده داشتم انجمن علاوه بر آموزش باید بیشتر امکان تجربه کردن را برای جوانان فراهم آورد. بدین سبب تصور من این است همه کسانی که مدیریت انجمن را برعهده داشتند یا در مقام دبیر جشنواره فیلم کوتاه تهران فعالیت کردند هر یک به نوبه خود زحمت کشیده اند و بااینکه همیشه نقدهایی مطرح می شود اما در مجموع عملکرد خوبی را می توان برای انجمن سینمای جوانان ایران قائل بود برای اینکه خیلی از فیلمسازانی که به اصطلاح در سینما ریشه دارند ابتدا کارشان را از انجمن شروع و بعدتر سرمایه گذار پیدا کردند.
شعبانی در ادامه اظهار داشت: من وقتی به انجمن آمدم ۲۶ سالم بود و الان نیز حدود ۲۷ سال از آن زمان می گذرد. دبیری فیلم دوره سیزدهم موجب شد جدی تر به سینما نگاه کنم و وارد فضای حرفه ای تر سینما شوم. وقتی از دانشکده سینما تئاتر فارغ التحصیل می شدم سابقه ای در مرکز گسترش سینمای تجربی و نیمه حرفه ای داشتم. از من خواستند مدیر تولید انجمن شوم قبلاً زحمات زیادی در دوران آقای آفریده انجام شده بود اما در مقطعی که من به انجمن آمدم تاکید بر این بود که بیشتر به بچه های شهرستان ها بپردازیم. بدین سبب به استعدادهای فیلمسازی در شهرستان توجه ویژه کردیم، هر ماه به سفرهای استانی می رفتیم و بدنبال کشف استعدادها بودیم.
وی تصریح کرد: بدنبال این تاکید حضور فیلمسازانی از شهرستان ها در جشنواره بیشتر شد و در دوره سیزدهم این تفاوت محسوس را نسبت به دوره های قبل حس کردیم. ورکشاپ های مفیدی برای بچه ها انجام شد و در شرایطی که فضای مجازی در کار نبود و تنها کتب معدودی در عرصه سینما چاپ شده بودند، هنرجویان این دوره ها را غنیمت می دانستند. به تهران می آمدند و از نزدیک با استادان سینما تعامل می کردند. چاره اندیشی برای گذار از سینمای هشت میلی متری نیز همین دوره صورت گرفت. هرچند تا دهه ۷۰ همچنان همه سینمای جوان را با فیلم هشت میلی متری می شناختند.
منبع: وبلاگ آفتاب
itemprop="bestRating">5
281
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب