فردا موشکی به ماه برخورد خواهد نمود
به گزارش وبلاگ آفتاب روز جمعه (۴ مارس) مقرر است یک زباله فضایی به سمت پنهان ماه برخورد کند و در حالیکه ابتدا گفته شد این زباله فضایی مرحله دوم موشک ˮفالکون ۹ˮ است به تازگی برخی اعلام کردند این زباله فضایی بقایای یک موشک چینی است.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از ایسنا، آن طور که پیداست، مقرر است بزودی یک زباله فضایی به سمت پنهان ماه برخورد کند و در حالیکه ابتدا گفته شد مرحله دوم موشک "فالکون ۹" است که در سال ۲۰۱۵ پرتاب شده، سپس گزارش شد که این زباله فضایی متعلق به چین است اما به تازگی چین رسما این ادعا را رد کرده است.
یک موشک از پیش پرتاب شده که گمان می رود چینی باشد، مقرر است روز جمعه با سرعت ۵۸۰۰ مایل در ساعت به ماه برخورد کند. کارشناسان می گویند که برخورد آن به ایجاد دهانه ای با وسعت ۶۶ فوت منجر خواهد شد.
بر اساس گزارش ها، رادار سیستم خورشیدی گلدستون در نزدیکی بارستو، کالیفرنیا قرار بوده چند روز پیش از برخورد، این شیء را مشاهده کند. مدارگرد شناسایی ماه ناسا (LRO) هم به بررسی تغییرات حاصل در اگزوسفر ماه (لایه ای بسیار نازک از گازها) که به علت سقوط رخ ایجاد خواهند شد، خواهد پرداخت و سپس سطح ماه را برای یافتن خود دهانه برخوردی اسکن می کند.
گویا در تاریخ چهارم مارس، یک زباله فضایی به سطح ماه سقوط خواهد نمود. این شی به سمت پنهان ماه برخورد می کند و سقوط آن از زمین قابل مشاهده نخواهد بود، اما مهم تر از آن این است که ما نمی دانیم که این زباله فضایی از کجا می آید و متعلق به کیست. این موشک در راه برخورد با دهانه هرتزسپرونگ سمت پنهان ماه در روز جمعه در ساعت ۷: ۲۵ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی (۱۵: ۵۵به وقت تهران) است. کارشناسان می گویند این اولین باری است که یک تکه زباله فضایی به صورت تصادفی به سطح ماه برخورد می کند. اما کارشناسان می گویند امکان دارد هفته ها و حتی ماه ها طول بکشد تا این برخورد از راه تصاویر ماهواره ای تایید گردد.
در ابتدا تصور می شد که این زباله فضایی بدنه موشک فالکون ۹ اسپیس ایکس باشد که رصدخانه آب وهوای فضای ژرف (DSCOVR) را در سال ۲۰۱۵ به فضا پرتاب کرد. با این وجود حالا تصور می شود که این شی بقایای موشک چینی لانگ مارچ ۳ سی است که مأموریت Chang'e ۵-T۱ چین در سال ۲۰۱۴ توسط آن صورت گرفت. در این زمان دانشمندان نظرات مختلفی درباره این شی که به ماه برخورد خواهد کرد، عرضه کرده اند که در ادامه به توضیح آن پرداخته ایم.
موشک "فالکون ۹" است!
سقوط قریب الوقوع این زباله فضایی نخستین بار در اوایل ماه گذشته با استفاده از نرم افزار ردیابی اجرام نزدیک به زمین گزارش شد. هنگامی که این گزارش انتشار یافت، این شی بعنوان مرحله دوم موشک "فالکون ۹" ساخته شرکت "اسپیس ایکس"(SpaceX) متعلق به "ایلان ماسک" شناسایی شد که تاریخ تخمینی پرتاب آن حدودا به هفت سال پیش در ماه فوریه سال ۲۰۱۵ بازمی گردد؛ زمانی که این شرکت هنوز درحال تکامل پرتاب های خود بود.
در آن زمان گفته شد یک موشک "فالکون ۹" که حدودا هفت سال قبل به فضا پرتاب شده است، حالا در راه برخورد با ماه قرار دارد و احتمال برخورد آن به قمر زمین در اوایل ماه مارس وجود دارد. پیشران "فالکون ۹" از زمان نخستین ماموریتش در سال ۲۰۱۵ که یک ماهواره هواشناسی را با خود به فضا برد، در مداری نامنظم درحال گردش است. بعد از آن که این موشک ماهواره خویش را به مدار مورد نظر رساند تا سفر خویش را به سمت نقطه لاگرانژی خورشید- زمین آغاز کند، مرحله دوم آن در فضا شناور شد. ارتفاع این موشک به اندازه ای بود که سوخت کافی برای بازگشت به جو سیاره زمین را نداشت و انرژی آن برای فرار از جاذبه منظومه زمین-ماه هم کافی نبود. ازاین رو کارشناسان گفتند که مدار این موشک در روز چهارم مارس از مدار ماه می گذرد و احیانا همین موشک است که با ماه برخورد خواهد نمود.
موشک "لانگ مارچ۳ سی" است!
با این حال، حدود چند هفته پیش، کارشناسان تجزیه و تحلیل اولیه خویش را باردیگر بررسی کردند و گفتند که این زباله نمی تواند قسمتی از "فالکون ۹" باشد، چونکه محموله ای که حمل می کرده است، مأموریت "رصدخانه آب وهوای فضای ژرف"(DSCOVR) به قسمت دیگری از منظومه شمسی رفته است. در عوض، آنها دریافتند که این زباله احیانا متعلق به مأموریت "چانگ ای ۵-T۱"(Chang'e ۵-T۱) است که توسط سازمان ملی فضایی چین(CNSA) به سمت ماه پرتاب شده است. این مأموریت در ماه اکتبر سال ۲۰۱۴ به فضا پرتاب شد و یک پرواز نزدیک به ماه را در همان ماه انجام داد. همین موضوع، آنرا به یک نامزد ایده آل برای برخورد کنونی با ماه تبدیل نموده است.
"بیل گری"(Bill Gray) اخترشناسی که نقش مهمی در کشف این برخورد ایفا کرد، ۱۲ فوریه اعلام نمود که در شناسایی موشک اشتباه کرده است. وی در دومین اظهار نظر خود اظهار داشت که این موشک می تواند بخشی از موشک "لانگ مارچ Long March۳C ۳C) چین باشد که طی مأموریت چانگ ای ۵-T۱ در ماه اکتبر سال ۲۰۱۴ به سمت ماه پرتاب شد. این موشک فضاپیمای "چانگ ای ۵" را به ماه برد که در سال ۲۰۲۰ نمونه هایی از سطح این قمر را به زمین بازگرداند.
یکی از کارشناسان معروف به "جورجینی" نامه ای به "گری" نوشت و توضیح داد که مسیر حرکت فضاپیمای "DSCOVR" به ماه نزدیک نیست و ازاین رو عجیب است اگر بخشی از آن به ماه برخورد کند. با این وجود این بخش از موشک صرف نظر از منشا آن همچنان در راه برخورد به ماه قرار دارد و انتظار می رود در روز چهارم ماه مارس(۱۳ اسفند) در ساعت ۷: ۲۵ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی(۱۵: ۵۵ تهران) به نیمه پنهان ماه برخورد کند.
چین تکذیب کرد!
با این حال، وزارت خارجه چین به تازگی این ادعاها را تکذیب کرده است. سخنگوی وزارت خارجه چین که اکتشاف فضایی چند میلیارد دلاری این کشور را یک برنامه «متعدانه» خواند که از پایداری طولانی مدت فعالیت ها در فضا حمایت می کند، اظهار داشت که این تقویت کننده که ادعا شده بزودی با سطح ماه برخورد خواهد کرد، قبلا وارد جو زمین شده و کاملا سوخته و از بین رفته است.
مطمئنا برخورد یک موشک به ماه از نظر زیست محیطی بهتر از سوختن آن در جو زمین و آزاد کردن ذرات اکسید فلز است. قمر زمین جو ندارد ازاین رو نمی تواند از خود در مقابل برخورد زباله های فضایی محافظت کند و برخورد این اجرام سبب ایجاد دهانه برخوردی روی آن می شود. برخورد پیش رو در نیمه پنهان ماه رخ خواهد داد ازاین رو نمی توانیم آنرا رصد نماییم اما فضاپیماهایی که به دور ماه می چرخند می توانند بعد از برخورد از دهانه بوجود آمده تصویربرداری کنند. پیش تر چنین اتفاقاتی رخ داده است ازاین رو می دانیم که باید انتظار چه چیزی را بکشیم. برای مثال مرحله بالایی موشک هایی که در مأموریت فرود آپولو مورد استفاده قرار گرفتند و به صورت قابل توجهی بزرگ تر بودند هم به ماه برخورد کردند تا لرزش ناشی از آنها توسط لرزه سنج های نصب شده روی ماه ثبت گردد و جهت بررسی لایه های داخلی ماه مورد استفاده قرار بگیرد. لرزه سنج های آپولو مدت ها است خاموش شده اند و معلوم نیست که لرزه سنج های سطح نشین چانگ ای ۴ چین قادر به عرضه اطلاعات مفیدی باشند یا خیر. در سال ۲۰۰۹ هم طی مأموریت LCROSS ناسا فضاپیمایی با برنامه ریزی قبلی به سطح ماه برخورد کرد و از ذرات حاصل از برخورد ارزیابی های میکروسکوپی به عمل آمد.
آلودگی بیولوژیکی
با توجه به موارد ذکر شده ایجاد یک دهانه جدید مبحث نگران کننده ای نیست. هم اکنون در حدود نیم میلیارد دهانه با قطر ۱۰ متر و بیشتر بر روی ماه وجود دارد. موضوعی که باید نگران آن باشیم آلوده کردن ماه به میکروب های زنده یا مولکول هایی است که امکان دارد در آینده بعنوان شواهدی از وجود حیات باستانی در ماه تلقی شوند. اغلب کشورها متعهد شده اند که دستورالعمل های محافظت از سیارات را رعایت نمایند و خطر انتقال آلودگی بیولوژیکی از زمین به سایر سیارات را به حداقل برسانند.
این مبحث هم از نظر اخلاقی و هم از نظر علمی حائز اهمیت می باشد. بخش اخلاقی آن این است که درست نیست که اکوسیستمی که امکان دارد در سیارات دیگر وجود داشته باشد را با ارسال موجودات زمینی به آن سیاره در خطر بیاندازیم و از نظر علمی ما می خواهیم شرایط طبیعی سایر سیارات را بررسی نماییم و نباید آنها را با ایجاد آلودگی های ناخواسته به خطر بیاندازیم یا نابود نماییم.
بزرگ ترین نقض دستورالعمل های کمیته پژوهش فضایی در سال ۲۰۱۹ رخ داد زمانی که یک سطح نشین اسرائیلی که نمونه هایی از دی ان ای و هزاران خرس آبی را حمل می کرد به ماه برخورد کرد. این موجودات نیم میلی متری می توانند درخلاء زنده بمانند اما فعال نخواهند بود. این موجودات و میکروب هایی که احیانا در روده آنها زندگی می کنند حالا در محل برخورد پراکنده شده اند. به احتمال زیاد هیچ یک به منطقه ای که در آن آب کافی برای احیا و فعال شدن وجود داشته باشد نمی رسند اما نباید خطر نماییم.
منبع: aftablog.ir
itemprop="bestRating">5
742
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب