کشف جدیدی در مورد ارتباط میان رشد سلول های مغز و مبتلاشدن به اسکیزوفرنی
دانشمندان ˮدانشگاه کاردیفˮ در بررسی جدید خود، از ارتباط میان نحوه رشد سلول های مغز و مبتلاشدن به اسکیزوفرنی پرده برداشته اند.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، دانشمندان "دانشگاه کاردیف"(Cardiff University)، ارتباطات جدیدی را میان توقف رشد سلول های مغز و خطر مبتلاشدن به اسکیزوفرنی یا سایر بیماریهای روانی یافته اند.
چندین مورد از عوامل خطر ژنتیکی شناخته شده اند که در مختل کردن رشد مغز طی برخی از این اختلالات نقش دارند اما اطلاعات کمی در مورد این که کدام جنبه از این پروسه تحت تاثیر قرار می گیرد، وجود دارد.
این اولین پژوهشی است که نشان میدهد اختلال ژنتیکی فرآیندهای سلولی ویژه که برای رشد مغز حیاتی هستند، با خطر بروز طیف گسترده ای از اختلالات روانی ارتباط دارد.
دکتر "اندرو پوکلینگتون"(Andrew Pocklington)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: عوامل ژنتیکی، نقش مهمی در تعیین خطر ابتلای شخص به اختلالات روانی دارند. کشف فرآیندهای بیولوژیکی تحت تاثیر این عوامل خطر ژنتیکی، گامی بزرگ در جهت درک علل بیماری بشمار می رود.
دکتر "یونجو جنی شین"(Eunju Jenny Shin)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ما برای درک علل اصلی اختلالات روانی، روی بررسی رشد سلول های مغز تمرکز کردیم. دانش حاصل از این روش نهایتاً ممکنست به توسعه درمان های جدید کمک نماید یا توضیح دهد که چرا تعدادی از افراد به برخی از درمان ها پاسخ می دهند اما نسبت به برخی دیگر واکنشی ندارند.
دانشمندان، تولد و رشد ابتدایی سلول های مغز انسان را در وضعیت آزمایشگاهی و با بهره گیری از سلول های بنیادی پرتوان انسانی مورد بررسی قرار دادند. پروسه تولد و رشد ابتدایی سلول های مغز، با عنوان "نوروژنز"(Neurogenesis) شناخته می شود.
آنها چندین مجموعه از ژن ها را شناسایی نمودند که هم در وضعیت آزمایشگاهی و هم در مغز جنین انسان، طی پروسه نوروژنز روشن می شوند و بنظر می رسد که هر مجموعه، نقش عملکردی مشخصی دارد. دانشمندان نشان دادند عوامل خطر ژنتیکی که به بروز اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روانی منجر می شوند، در این مجموعه ها بسیار متمرکز هستند.
شین افزود: بررسی های آزمایشگاهی نشان داد هنگامی که فعال سازی این مجموعه ها مختل می شود، شکل، حرکت و فعالیت الکتریکی سلول های مغزی درحال رشد تغییر می کند و بروز تغییر در این خاصیت ها با بروز بیماری مرتبط می باشد.
اختلالات در رابطه با مختل شدن این ژن ها، تاخیر در رشد، اوتیسم، اختلال کم توجهی - بیش فعالی، اختلال دوقطبی و افسردگی عمده را شامل می شوند.
این پرسش مطرح می شود که آیا تعدادی از این ژن ها که برای اولین بار مدت ها قبل از تولد روشن می شوند، در ادامه زندگی نیز فعال باقی می مانند و به عملکرد مغز بالغ کمک می کنند و آیا می توان آنها را هدف درمان قرار داد یا خیر.
پوکلینگتون افزود: پژوهش های پیشین نشان داده اند که ژن های فعال در سلول های مغز بالغ، برای انواع ژنتیکی که در بروز اسکیزوفرنی نقش دارند، غنی می شوند. بخش عمده ای از این غنی سازی توسط مجموعه ژن هایی صورت می گیرد که بنظر می رسد حاوی بار بیشتری از عوامل خطر ژنتیکی رایج هستند.
وی ادامه داد: این نشان میدهد تعدادی از مسیرهای بیولوژیکی که برای اولین بار قبل از تولد در مغز روشن شده اند، ممکنست در مراحل بعدی زندگی فعال باقی بمانند. تغییرات ژنتیکی که در این مسیرها رخ می دهند، با ایجاد اختلال در رشد و عملکرد مغز بالغ، به بروز بیماری کمک می کنند.
برای ترسیم طیف گسترده ای از فرآیندهای رشد که در اختلالات روانی مختلف مختل می شوند و بررسی اثرات بلندمدت آنها بر مغز، به پژوهش های بیشتری نیاز است.
شین اظهار داشت: بااینکه هنوز نکات زیادی برای کشف کردن باقی مانده است اما یافته های ما بینش ارزشمندی را در مورد ریشه های پیشروی اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی ارائه می دهند.
این پژوهش، در مجله "Nature Communications" به چاپ رسید.
itemprop="bestRating">5
834
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب