ایمپلنتی كه حس لامسه را به انگشتان لطمه دیده بازمی گرداند
وبلاگ آفتاب: یک ایمپلنت جدید که قادر می باشد نیروی مورد نیاز خودرا تامین کند و از مواد زیست سازگار تولید شده و بعد از کاشت نیز قابل مشاهده نیست، می تواند حس لامسه در انگشتان لطمه دیده بازیابی کند.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، وقتی کسی عصبی را در قسمتی از بدن مانند انگشت از دست می دهد، عجیب نخواهد بود که با کاهش احساس لامسه دائمی در آن قسمت مواجه شود. حالا یک سنسور قابل کاشت خودکفا می تواند این حس را به چنین اندام لطمه دیده ای بازگرداند.
این دستگاه آزمایشی بمنظور کاشت در زیر پوست نوک انگشت لطمه دیده که در آن احساس لامسه وجود ندارد، طراحی و تولید شده است. اما طبق گفته پژوهشگران می توان از آن در اعضای دیگر بدن نیز نیز بهره برد.
این دستگاه شامل قطعه ای است که بعنوان یک "نانو ژنراتور تریبوالکتریک" یا به اختصار "TENG" شناخته می شود. به بیان ساده، TENGها بوسیله مالش دو ماده مختلف دی الکتریکی، بار الکتریکی تولید می کنند. بار به وجود آمده در اثر جابجایی با جوراب روی فرش نمونه ای از این مساله است.
"نانو ژنراتور تریبوالکتریک" مورد استفاده در این سنسور از دو صفحه مربع شکل تشکیل شده است که با فاصله کمی روی هم قرار گرفته اند. هر صفحه از یک ماده انعطاف پذیر متفاوت تولید شده است که اندازه آن در هر طرف کمتر از نیم سانتی متر است.
وقتی نوک انگشت با هر سطحی تماس پیدا می کند، به TENG فشار وارد می شود و این امر سبب می شود که دو صفحه با یکدیگر تماس پیدا کرده و بار الکتریکی تولید کنند. سپس این جریان الکتریکی در امتداد یک سیم عایق به یک الکترود منتقل می شود که در اطراف انتهای یک عصب لطمه دیده مجاور متصل شده است.
این عصب به نوبه خود سیگنال الکتریکی را به سیستم عصبی مرکزی منتقل می کند و در نتیجه، مغز احساس لمس در نوک انگشت را ثبت می کند.
هرچه مقدار فشار وارد شده به TENG بیشتر باشد، بار الکتریکی آزاد شده بیشتر می شود و بدین سبب احساس لامسه شدیدتر می شود.
در آزمایش های انجام شده بر روی موش ها مشخص شده که این سنسور قادر می باشد حس لامسه را به پنجه های عقب موش ها که قبلاً عصب آنها بریده شده، بازگرداند و به حیوانات اجازه داده است تا بار دیگر به شکل عادی راه بروند.
دکتر "بن مائوز" دانشمند ارشد این پروژه می گوید: ما در مرحله بعد می خواهیم این ایمپلنت را روی مدلهای بزرگتر آزمایش نماییم و سپس در مرحله پس از آن، سنسورهای خودرا در انگشتان افرادی که احساس لامسه خودرا از دست داده اند، بیازماییم. بازیابی این قابلیت می تواند بطور قابل توجهی عملکرد و کیفیت زندگی این افراد را بهبود بخشد و مهم تر از همه، آنها را از خطر محافظت کند، چونکه افرادی که احساس لامسه ندارند، نمی توانند انگشتان خودرا در هنگام مواجهه با له شدن، سوختن یا منجمد شدن محافظت کنند.
این تحقیق در مجله ACS Nano انتشار یافته است.
منبع: aftablog.ir
itemprop="bestRating">5
851
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب