حق با پوران درخشنده است یا علیرام نورایی؟، چه كسی دستمزدهای بازیگران سینما را افزایش داد؟
به گزارش وبلاگ آفتاب جوان آنلاین نوشت: از سال 94 به سبب ورود پول های بی ضابطه و مشكوك و آن چیزی كه آز آن بعنوان «پول كثیف» در سینما یاد می شود وضعیت دستمزد بازیگران یك دفعه به هم ریخت.
دخل و خرج سینمای ایران چند سالی است به قول معروف «به هم نیمخونه». این واقعیتی است كه از چند سال پیش بیشتر منتقدان و كارشناسان سینما درباره آن آگهی داده بودند.
برمبنای آمار سازمان سینمایی در سال ۹۷ كل فروش فیلم های سینمایی ایران در سال رقمی نزدیك به ۲۵۰ میلیارد تومان بوده است. تصور كنید سینمای ایران با این همه گستردگی در سراسر كشور و این همه خدم و حشم و جشنواره و سر و صدا، گردش مالی اش در یك سال فقط و فقط ۲۵۰ میلیارد تومان بوده است.
این رقم زمانی عینیت و قابل لمس خواهد بود كه بدانید ۲۵۰ میلیارد تومان معادل هزینه یك نمایشگاه اتومبیل در خیابان عباس آباد یا یك برج در منطقه یك تهران می باشد.
صبر كنید، هنوز نكته جالب داستان مانده است. خوب است بدانید كه از این گردش مالی نحیف چیزی حدود ۵۰ درصدآن به جیب بازیگران و ستاره های سینما می رود. یعنی بر سر این سفره ۲۵۰ میلیاردی كل صنفوف سینما یك طرف نشسته اند و تنها صنف بازیگران یك طرف دیگر.
خب شاید عده ای تصور كنند كه این بازیگران و استارهای سینما هستند كه مخاطبان را به سالن سینما می كشانند و خب این حقشان است كه دستمزد بالای بگیرند و در همه جای دنیا این ارقام مرسوم می باشد.
با كمكی تحقیق می توان دریافت كه در سینمای جهان و خود هالییود كه صنعتی ترین شكل سینماست وجود چنین ارقامی اصلا در مخیله كسی نمی گنجند.
برای مثال بر طبق اطلاعات سایت imdb دستمزد «لئوناردو دی كاپریو» برای بازی در فیلم «گرگ وال استریت» ۲۰ میلیون دلار بوده است. فیلمی كه هزینه تولید آن ۱۰۰ میلیون دلار بوده است. یعنی دقیقا ۲۰ درصدهزینه تولید «گرگ وال استریت» به ستاره ای كه یك تنه فیلم را جلو برده است، داده شده. این در شرایطی است كه این فیلم نزدیك به ۴۰۰ میلیون دلار فقط در سینماهای آمریكا فروش داشته است.
حالا بیاید همین رقم را با سینمای خودمان مقایسه نماییم. یكی از فیلم های نوروزی امسال كه با سرو صدای زیادی تولید و روی پرده رفت، هزینه تولیدش ۲۰ میلیارد تومان عنوان شد بود و این در شرایطی است كه از این رقم حدود ۱۲ میلیاد تومان آن هزینه دستمزد ۳ بازیگرش شده بود.
نكته تاسف ساخت چنین فیلمی فروش آن است. این فیلم با فروش نزدیك به ۱۰ میلیارد تومان از پرده اكران پایین آمد. در شرایط تجاری این فیلم حداقل باید ۸۰ میلیارد تومان می فروخت تا به سود برسد. ولی همان كه گفتیم دخل و خرج سینما ایران «با هم نمیخونه»! همین یك نمونه و یك مقایسه كافی است تا به اوضاع وخیم و حال بد سینمای ایران پی برده باشیم.
این روند از كجا شروع شد؟
اگر در جست وجوی پرتماشاگرترین فیلم تاریخ سینمای ایران، باشیم به یك اسم میرسیم. «عقاب ها» به كارگردانی ساموئل خاچیكیان. بر طبق كتاب ۳۰ جلدی سازمان سینمایی كه معتبرترین روایت از آمار مخاطبان این فیلم را دارد. «عقاب ها» در مجموع سال های طولانی نمایش، ۱۰ میلیون و ۱۸۰ هزار و ۵۶۷ قطعه بلیت فروخته و بدون تردید پرتماشاگرترین فیلم تاریخ سینمای ایران است.
طبق همان جدول، دستمزد بازیگران پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای ایران چیزی حدود ۲۰ درصد از هزینه تولید این فیبم را در برگرفته تازه آن هم در شرایطی كه فیلم فروش شگفت انگیزی داشته است.
فرمول رقم ۲۰ تا ۳۰ درصد دستمزد بازیگران نسبت به هزینه تولید تا اوایل دهه ۹۰ هنوز پابرجا بود، اما یك دفعه و از سال ۹۴ به سبب ورود پول های بی ضابطه و مشكوك و آن چیزی كه آز آن بعنوان «پول كثیف» در سینما یاد می شود وضعیت دستمزد بازیگران یك دفعه به هم ریخت.
بازیگری كه تا چندی پیش با مبلغ ۴۰ تا ۵۰ میلیون حاضر به بازی در یك فیلم بود به ناگهان از رقم ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دستمزد صحبت می كرد. رقمی كه با فرمولی كه گفته شده همخوانی نداشت. ولی آیا كسی حاضر به پرداخت چنین مبالغی شد؟ جواب مثبت است. بله تهیه كنندگان و صاحبان آثاری كه یا از بودجه های عمومی استفاده می كردند یا با سرمایه گذارانی در ارتباط بودند كه پولشان به قول معروف به «كُر» وصل بود.
حال سوال اینجاست كه چرا تهیه كنندگان وفیلمسازان زیر بار چنین دستمزدهای رفتند.
در تازه ترین واكنش ها به بحث دستمزد بازیگران پوران درخشنده كاگردان سینما گفته است: «افزایش دستمزد بازیگران كاملاً بی منطق و ناعادلانه است، بازیگری تا دو سال پیش با دویست میلیون تومان بازی می كرد حالا با یك میلیارد و دویست میلیون تومان هم سر پروژه نمی آید، من نمی دانم این دستمزدها از كجا آمده و اصلا چرا بازیگران باید این مبالغ را دریافت كنند؟»
این كارگردان سینما افزوده: از نظر من تهیه كنندگان سینما زیر چتر متحدی نیستند، هیچ قانون و قاعده ای وجود ندارد و همین مورد سبب شده تا هزینه فیلمسازی سر به فلك بكشد. متاسفانه تعاریف واحدی برای تولید فیلم وجود ندارد، اصلا سینما اینقدر درآمد ندارد كه تا این حد در آن خرج می شود، من واقعا نمی دانم با چه استدلالی این پول ها در سینما خرج می شود.
از آن سو علی رام نورایی بازیگری كه با بازی در فیلم قلاده های طلا شناخته شد نیز در واكنش به این اظهارات خانم دكاگردان در صفحه شخصی اش نوسته است: از سینمایی كه بازیگرانش به تعداد انگشت های دو دست نمی رسد چه انتظاری دارید؟! از دستیارتون سؤال بفرمایید با چند نفر خارج از فهرست ثابت تمام فیلم ها برای كارهایتان تماس گرفته اند؟
سنگ خودم را به سینه نمی زنم تكلیف من كه با سینما مشخص است تا خانم كوچولوها! و آقا بزرگ ها! بر سینمای كشورم حكمرانی می كنند؟! به هر حال حتما شما هم جمله «این قلاده های طلا بازی كرده» را شنیده اید؟!
برای سایر همكاران بااستعداد و كاربلدی كه سال ها است پشت در سینما مانده اند و هیچ راهی جز لابیگری و كولی دادن و هم تیم شدن با دوستان مالك سینمای ایران؟! برایشان باقی نمانده، آن هم صرفاً جهت گرفتن نقش های فرعی و در حاشیه بودن؟! جسارت می كنم... ای كاش شما و سایر همكارانتان چه كارگردان و چه تهیه كننده می توانستید نظارتی بر تماس با كاندیداهای نقش هایتان داشته باشید و یا مستقیم و بی واسطه با بازیگرانتان صحبت های اولیه را انجام می دادید!».
باید در اینجا گفت حق با علیرام نورایی بازیگر سینماست. واقعیت این است كه این خود تهیه كنندگان و فیلمسازان سینمای ایران بودند كه زیر بار چنین دستمزدهای رفتند و آن
روزگاری كه سرخوش پول های بدون حساب و كتاب عده ای سرمایه گذار را پای بازیگران سینما می ریختند به این روز فكر نمی كردند كه پس از چند كار روز خودشان به چنین چالشی بر بخوردند.
منبع: وبلاگ آفتاب
itemprop="bestRating">5
4468
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب