نگاهی به چهارمین روز جشنواره فیلم کوتاه تهران جسارت با دستان خالی!
وبلاگ آفتاب: چهارمین روز از جشنواره فیلم کوتاه تهران به دبیری بهروز شعیبی با شور و استقبال دوست داران به فیلم کوتاه و فیلمسازان جوان در ایران مال سپری شد.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از مهر، چهارمین شب از چهل و دومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری بهروز شعیبی روز گذشته ۳۰ مهر در ایران مال اجرا شد. به رغم فاصله زیاد محل برگزاری جشنواره از خود شهر، جمعیت زیادی در جشنواره حضور داشتند. در حاشیه این جشنواره، کارگردانان، منتقدان، هنرمندان، دانشجویان و علاقمندان گرد هم جمع می شدند و درباره ی آثار به گفتگو می پرداختند. از نیم ساعت قبل از شروع هر اکران، جمعیتی از علاقمندان و فیلمسازان در فضا حضور می یافتند و سالن های نمایش آثار مملو از جمعیت می شد. استقبالی کم نظیر که می تواند مژده آینده ای روشن برای سینمای حرفه ای ایران باشد.
سالن هایی که مملو از جمعیت می شد
انتظامات و همیاران جشنواره با برخوردی حرفه ای و محترمانه به مسیر جشنواره کمک می کردند. از یک ربع قبل از آغاز اکران بیشتر صندلی ها پر می شدند و تماشاگران با سکوت و جدیت به تماشای آثار می نشستند و بعد از پایان هر فیلم، آنرا تشویق می کردند. مدت زمانی که مخاطبان به تشویق هر فیلم می پرداختند نشانگر میزان علاقه و رضایت آنان از هر فیلم بود. عوامل و سازندگان فیلمها نیز در بین جمعیت بودند و گاهی باهم به تعامل می پرداختند. شب گذشته در باکس ساعت ۱۸ سالن ۳ فیلم های داستانی مختلفی به نمایش درآمد که نگاه کوتاهی به هرکدام داربم. فیلم «آدمک» به کارگردانی سیاوش گرجستانی روایت گر داستان زندگی راننده وانتی به نام صمد بود که تورج الوند نقش آنرا بازی می کرد. صمد مردی است که بخاطر چک و سفته هایی که یک مهندس ساختمان از او داشته به زندان می افتد و در عوض مهندس از او می خواهد تا برایشان شهادتی دروغین بدهد تا او را از زندان آزاد کند و بتواند از مادر پیرش نگهداری کند. چالش های اخلاقی و درگیری های درونی شخصیت به خوبی پرداخته شده است و همین طور انتخاب روایت غیر خطی به فضای تعلیق آمیز فیلم کمک کرده است. رابطه صمد و مادرش نیز از خاصیت هایی بود که «آدمک» را دیدنی تر می کرد. روایتی از انسانیت که شاید اگر پایانی اینچنین مستقیم و آشکار نمی داشت دیدنی تر می شد. فیلم «بی رنگی» به کارگردانی فرید نوری دومین فیلمی بود که در این باکس پخش گردید. فیلمی معمایی که داستان گم شدن پسری به نام آرمان را روایت می کند. پلیس به خوابگاه دانشگاه آمده و از هم کلاسی ها و هم خوابگاهی های وی پرس و جو می کند. فضاسازی خلاقانه «بی رنگی» که در آن حس ترس و بیگانگی به خوبی منتقل می شود از خاصیت های برجسته این فیلم است. نوری توانسته مخاطب را به خوبی تا پایان فیلم با خود همراه کند و سکانس هایی جذاب بسازد. پایان فیلم اما شاید از برآورده کردن انتظارات تماشاچی از یک فیلم معمایی فرومانده باشد. فیلم کوتاه «ذره» به کارگردانی فردین ناصری فیلمی با ژانر و موضوعی متفاوت بود. «ذره» روایت گر زنی است که گرفتار عشقی متفاوت و عجیب شده است. عشقی که رابطه زناشویی او را مبتلا به اختلال کرده است. ساخت قاب های هوشمندانه و استفاده از تعلیق و معما مخاطب را با فیلم همراه می کند. همین طور تدوین مناسب فیلم و استفاده از نمایی تکرارشونده به فضای خیال انگیز و پراسترس فیلم کمک کرده است. فیلمی که با پایانی گیج کننده به سر انجام می رسد.
روایتی انسانی و نمادپردازانه در «دختر قاصدک ها»
«دختر قاصدک ها» به کارگردانی آزاده مسیح زاده فیلمی بود که با تشویق پرشور و طولانی تماشاگران همراه شد. فیلمی که قصه دختری را روایت می کند که با استعداد اعجاب انگیز خود می خواهد فوتبال بازی کند اما پسران روستا جلوی او را می گیرند. استفاده از عناصر و قاب های طبیعی، تغییر رنگ هوشمندانه و نمادپردازی هنرمندانه همه سبب شده تا «دختر قاصدک ها» به فیلمی دیدنی تبدیل گردد. مسیح زاده توانسته است به رغم زمان کوتاه فیلم سیر تغییر شخصیت را به خوبی نشان دهد. این فیلم با روایتی انسانی و کودکانه احساسات مخاطب را برانگیخته می کند و او را با خود همراه می سازد. «فروپاشی» عنوان فیلمی بود که به مساله «مادر شدن» می پرداخت. فیلمی با بازی شبنم قربانی که در آن مخاطب غافلگیر می شد و با پایانی به جا و تعلیق آمیز تمام می شد. «فروپاشی» به تصمیم و انتخابی متفاوت و خاص می پردازد؛ انتخابی که اگر با پرداخت درست شخصیت ها همراه نباشد اثرگذار نخواهد بود. مخاطب به خوبی با این فیلم همراه می شود و ایجاز از خاصیت های مثبت آن است. فیلم کوتاه «همسان» به کارگردانی یوسف جوان آراسته داستان جوانی ثروتمند را روایت می کرد که به خانه پیرمردی فقیر می آید که ماشین او را در تصادفی خراب کرده است و بعد هم گریخته است. پیرمرد پولی برای پرداخت خسارت ماشین مرد جوان ندارد و به جهت اینکه او را از مراجعت به پلیس دور کند، پیشنهادی عجیب به او می دهد. فضای سیاه و خشن «همسان» مخاطب را به بازاندیشی درباره ی ماهیت و ذات پلید یا نیک انسان دعوت می کند. فیلم همین طور در روایت خود مبین لطمه ها و چالش های اجتماعی و اقتصادی امروز است. قاب ها، طراحی صحنه و تدوین به جای فیلم همه در خدمت اتمسفر و شخصیت های فیلم قرار گرفته است.
بسیاری از فیلمها در واقع قسمتی از یک فیلم بلند بودند
جوان آراسته کارگردان این فیلم کوتاه در گفتگو با خبرنگار مهر درباره ی موضوع فیلم توضیح داد: «همسان» به جهت میزان خشونتی که ارائه می کند تا حدودی آزاردهنده است و ممکنست تماشایش برای مخاطب تا حدودی دشوار باشد. این فیلم به ۲ شخصیت می پردازد که هیچکدام نه از نظر سنی و نه از نظر طبقه اجتماعی هیچ شباهتی به هم ندارند اما در «بی اخلاقی» یکسان عمل می کنند. هم کسی که در قدرت قرار دارد با انتخاب خود به بی اخلاقی دست می زند و هم پیرمرد فیلم با پذیرش ظلم مرتکب این عمل می شود. وی اضافه کرد: «همسان» می تواند در دسته فیلم های کمدی سیاه قرار بگیرد. شخصاً به سینمای آزار و سینمای وحشت علاقه مندم و دوست دارم تا در پرداخت و تصویرگری صریح تر عمل کنم. این فیلم دوم من اما نخستین تجربه حرفه ای من است که به جشنواره راه یافته است. فیلم خیلی کم هزینه تولید شده است. چندسالی دستیاری فیلمبردار و تدوین می کردم و علاقه ام آنست تا فیلم های خودم را نیز خودم تدوین و فیلمبرداری کنم چونکه می خواهم تا یک زبان شخصی و همین طور شیطنت هایی را به کار ببرم که به این شکل بهتر نمود پیدا می کند؛ کاری که در «همسان» نیز انجام دادم. کارگردان فیلم کوتاه «همسان» در آخر با اشاره هزینه کم تولید فیلمش اظهار داشت: هزینه تولید این فیلم حدود ۷۰ میلیون تومان بود و از کم هزینه ترین آثار بود. نخستین سالی است که در این جشنواره شرکت می کنم و با فضایش آشنا می شوم. بسیاری از فیلمها برای من جذاب نبودند چونکه در واقع قسمتی از یک فیلم بلند بودند و چندان شکل فیلم کوتاه نداشتند. دوست داشتم تا از آدم ها جسارت بیشتری ببینم. البته چندین فیلم بسیار عالی هم دیدم، مثل فیلم «خداحافظ آشغال» از برادران ارک. فکر می کنم که فیلم کوتاه دسته ای جدا از فیلم بلند است و باید خاصیت های خاص خودش را داشته باشد. در این جشنواره با کارهایی با هزینه های میلیاردی مواجه شدم که می توانست خیلی از جوانانی را که چنین دسترسی ای به این حجم مالی نداشتند، دلسرد کند، اما باید اظهار داشت که هزینه بالا به مفهوم کیفیت بالا نیست و می توان با دست خالی و دوربین های جمع و جور خلاقیت و جسارت به خرج داد. چهارمین روز از جشنواره فیلم کوتاه تهران با همان شور و اشتیاق روزهای اول به انتها رسید.
این مطلب آفتاب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کابران آفتاب در مورد این مطلب