در گزارش وبلاگ آفتاب مطرح شد؛
هنر انقلاب به اذعان دوست و دشمن یک مکتب جدی است
وبلاگ آفتاب: نویسنده کتاب شمایل بامداد می گوید هنر انقلاب اسلامی به اذعان دوست و دشمن یک مکتب جدی است اماکارهای زیادی در بحث فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی انجام نشده باقی مانده اند.
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ فاطمه میرزاجعفری: کتاب «شمایل صبح» نوشته محمدرضا وحیدزاده شامل گفتگو با ده نفر از هنرمندان تجسمی انقلاب اسلامی شامل «نقاشی»، «نقاشی دیواری»، «عکاسی»، «نگارگری و مجسمه سازی»، «تصویرسازی»، «نگارگری»، «طراحی صحنه»، «گرافیک و خوشنویسی» و «کاریکاتور و کارتون» است.
صدیقه سلمان، علی اصغر شیرازی، سعید صادقی، مینا صدری، محمدحسین صلواتیان، خشایار قاضی زاده، عبدالحمید قدیریان، مسعود نجابتی، محمدحسین نیرومند و علی اصغر یوزبشی از هنرمندانی هستند که در این کتاب در فصل های مجزا به گفتگو با آنها و هنرشان پرداخته شده است.
«شرح احوال و بیان خاطرات با هدف بازیابی تجربه های مهم هنرمندان انقلاب»، «بیان آرا و تحلیل ها با هدف ثبت نظرات باارزش هنرمندان» و «طرح صریح نقدها و لطمه شناسی های آنان درباره ی مدیریت فرهنگی و هنری در چهار دهه اخیر کشور و عبرت گرفتن از گذشته ها» سه محور اساسی در این گفتگوها است.
به بهانه انتشار این کتاب توسط انتشارات سوره مهر با همکاری پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی با مولفش به گفتگو نشستیم.
مشروح این گفتگو در ادامه می آید؛
* آقای وحیدزاده ایده جمع آوری اطلاعات درباره ی جریان هنر انقلاب از دید هنرمندان حوزه هنرهای تجسمی چطور شکل گرفت؟
بخش زیادی از داشته های هنر انقلاب در ذهن هنرمندانی وجود دارد که شاید خودشان اهل نوشتار و مباحثه نباشند و این داشته ها حاصل تجارب شخصی شان است. پس به عنوان یک ثروت معنوی و داشته های فرهنگی در انقلاب اسلامی لازم است آنها را جمع آوری و ثبت نماییم. خب یک راه انجام این مهم، تاریخ شفاهی است. بدین سبب سعی کردیم با هنرمندانی که تجارب زیسته خاصی دارند که به سادگی هم به دست نیامده به گفتگو بنشینیم تا زمینه ای برای گردآوری این تجارب برقرار شود.
* چرا قالب تاریخ شفاهی را برای این کتاب در نظر گرفتید؟
ببینید در بحث فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی ما گرفتار خلأ هستیم و کارهای زیادی در این بخش ها انجام نشده است. از آنجا که یکی از کارکردهای تاریخ شفاهی، پر کردن چنین خلأهایی است این قالب برای کتاب برگزیده شد.
* هنر انقلاب همچنان استمرار دارد، از آنجا که در این کتاب به قسمتی از هنر انقلاب پرداخته شده آیا مقرر است تجربیات جدیدی به پرونده شمایل بامداد اضافه شود و همچنان ثبت تجربیات هنر انقلاب ادامه دار خواهد بود یا خیر؟
مساله ادامه و استمرار هنر انقلاب مسئله مهمی است که ذهن مرا نیز درگیر کرده است و اهتمام می کنم به اندازه خودم چه در مطالعات و نوشته ها و چه کارهایی که در پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی داریم به آن توجه کنم. بطورمثال مجموعه جلسات دیدار می کوشد هنر امروز را که در صحنه است مورد توجه قرار دهد و اهتمام می نماییم از اتفاقات روز خصوصاً جریان زنده هنر انقلاب اسلامی دور نباشیم.
اما تاریخ شفاهی با میراث سر و کار دارد و می کوشد به سراغ آن چه که به تثبیت رسیده و در معرض لطمه است برود. بدین سبب بیشتر به هنر دهه ۵۰ و ۶۰ یا در نهایت دهه ۷۰ می پردازد و می کوشد به آرا و نظرات هنرمندان پیشکسوت انقلاب اسلامی توجه داشته باشد. متأسفانه در این مقاطع که نام برده شده کارهای نشده بسیاری را داریم که اگر چندین مجموعه بخواهند بر روی آن فعالیت کنند بازهم حجم زیادی از کارهای انجام نشده باقی می ماند بنا بر این درحال حاضر سراغ جریان های جدیدتر برای تاریخ شفاهی نمی رویم.
* به نظرتان چه ضرورتی برای ثبت جریان هنر انقلاب وجود دارد؟
هنر انقلاب اسلامی به اذعان دوست و دشمن یک مکتب هنری جدی است. خیلی از اتفاقات کوچک تر از این در نقاط مختلف دنیا انجام شده و در تاریخ هنر ثبت شده و کرسی مطالعاتی برای آن تشکیل شده است. بدین سبب به میراث فرهنگی و هنری در هر گوشه دنیا توجه جدی می شود؛ ما نیز باید متوجه ارزش های معنوی این میراث فرهنگی هنری برای شناخت ابعاد و زوایای وقایع جهت ادامه راه و پیمودن بهتر این مسیر باشیم چونکه هنر انقلاب متوقف نشده است و ادامه دارد.
* هنرمندانی که با آنها گفتگو کردید، از چه طریق انتخاب شدند؟
سعی کردیم در رشته های مختلف اساتید باتجربه را پیدا نماییم، بدین سان بهترین و برجسته ترین افراد هر حوزه ای را رصد می کردیم و بعد از آن انتخاب ها شکل گرفت. برای مثال در رشته های تصویرسازی، عکاسی و گرافیک؛ بنا بر اقتضا افرادی انتخاب شدند که بطورمثال آقای رجبی پیش از آن و در کتاب تجسم حماسه به سراغشان نرفته بودند. همین طور میزان دسترسی و امکان گفتگو، در عین جایگاه هنری افراد هم در انتخاب ها بی تأثیر نبود. بطورمثال هنرمندی که در ایران نبود، نمی توانست در دایره انتخاب های ما قرار بگیرد.
* چرا سراغ هنرمندان حوزه هنرهای تجسمی رفتید؟
همان طور که گفتم راجع به هنر انقلاب و فرهنگ انقلاب کارهای کمی شکل گرفته است، در هنرهای تجسمی این کمبودها بیشتر احساس می شود؛ چونکه هنرهای تجسمی بر خلاف ادبیات، شعر، داستان و سینما بیشتر با آثار در ارتباط بوده و با کلام و گفتار کمتر، برای همین داده های کمتری در این بخش داریم و خلأ بیشتر احساس می شود بدین سبب به سراغ هنرمندان هنرهای تجسمی رفتیم که خودش هم نقش مهمی در ایجاد هویت هنر انقلاب اسلامی دارد.
* مخاطبان این کتاب چه کسانی هستند؟
این کتاب عمومی نیست، مخاطب تخصصی دارد و می تواند دستمایه کارهای پژوهشی بعدی باشد. برای مثال پژوهشگران و پژوهشگران برای کارهای نظری بعدی از این کتاب بهره گیرند. علاقه مندان و دوستداران هنر انقلاب هم که دراین زمینه کار می کنند چنانچه بخواهند بصورت مستقیم در جریان آرا و تجارب هنرمندان برجسته این حوزه قرار بگیرند یا نظرات آنها الهام بخش فعالیت هایشان باشد می توانند از این کتاب استفاده کنند، بدین سبب این کتاب برای دانشجویان هنر و علاقه مندان فرهنگ و هنر انقلاب جذاب است.
منبع: وبلاگ آفتاب
itemprop="bestRating">5
285
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب