بر اساس ردیف عبدالله دوامی؛
ساقه خشک بهار شنیدنی شد
وبلاگ آفتاب: ساقه خشک بهار عنوان یکی از تازه ترین مجموعه های انتشار یافته است که با گردآوری زنده یاد فرامرز پایور بر طبق ردیف مرحوم عبدالله دوامی با نوازندگی سیاوش ایمانی پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از مهر، «ساقه خشک بهار» عنوان یکی از تازه ترین آلبوم های انتشار یافته در پروسه عرضه محصولات موسیقایی است که بتازگی در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
این آلبوم که سومین مجموعه از آلبوم های «ساقه خشک بهار» است، بر طبق ردیف های مرحوم عبدالله دوامی موسیقیدان و پژوهشگر برجسته موسیقی ایرانی با گردآوری زنده یاد فرامرز پایور، نوازنده سنتور، پژوهشگر و موسیقیدان شناخته شده کشورمان و نوازندگی تار سیاوش ایمانی به علاقه مندان موسیقی ایرانی عرضه شده است.
در توضیحات تکمیلی این آلبوم که توسط نشر ماهور به شنوندگان اراده شده آمده است:
این مجموعه در قالب دو سی دی انتشار یافته است و شامل آواز دشتی، دستگاه نوا، آواز بیات اصفهان، دستگاه راست پنجگاه، دستگاه سه گاه و دستگاه شور است.
هدف از انتخاب این کارگان، جدای اهمیت و غنای موسیقایی اش، نبود نمونه اجرایی-منتشر شده- برای ساز تار بود. ترجمه این ردیف- بر طبق کتاب ردیف آوازی و تصنیف های قدیمی به روایت استاد عبدالله دوامی، گردآوری استاد فرامرز پایور- به زبان تار به مثابه تجربه ای چالش برانگیز بود.
بازاجرایی یک متن مقرر از پیش موجود موسیقایی (در این جا ردیف) این امکان را فراهم می آورد تا مجری با واکاوی اثری برجسته، فارغ از ساختار، به زیبایی شناسی متن توجه نماید و حاصل را به چیزی از جنس هنر تبدیل کند. در این راه حتی ممکنست تحولی در کارگانِ اجرائی سازِ تخصصی شکل بگیرد.
عبدالله دوامی همچون هنرمندان برجسته موسیقی ایرانی است که طی دوران فعالیتش در حوزه موسیقی نزد استادان آقا میرزاحسینقلی، حسین خان کمانچه کش، درویش خان، ملک الذاکرین و آقا میرزا عبدالله به فراگیری موسیقی پرداخت. او مانند خیلی از هنرمندان قدیمی، اهل معنویت و خلوص و سادگی بود و با هنرش می زیست.
دوامی قبل از انقلاب مشروطیت بمنظور شناساندن موسیقی اصیل و سنتی ایران و برای حفظ، حراست و اشاعه آن تصمیم گرفت که به اتفاق اقبال السلطان، باقرخان و مشیر همایون شهردار و عده ای دیگر و برای ضبط برخی آثار به برلین بروند اما بواسطه جنگ جهانی اول وقفه ای در این مسافرت هنری پیش آمد که به اجبار بجای برلین به تفلیس و قفقاز رفتند و تصمیم خودرا آنجا عملی کردند.
دوامی ردیف دان و خواننده نامدار آواز مدت هفت سال در اداره پست کار کرد و بعد از این مدت به وزارت دارایی منتقل و تا پایان دوران بازنشستگی در این وزارتخانه مشغول بکار شد. وی از فروردین ۱۳۳۴ خورشیدی همکاری خودرا با سازمان رادیو و تلویزیون وقت و مرکز حفظ و اشاعه موسیقی سنتی ایران آغاز کرد که بواسطه کهولت سن، شاگردان را در منزل تعلیم می داد. این هنرمند همین طور ضو هیات موسیقیدانان سنتی و همین طور مدرّس آواز در هنرستان ملی موسیقی بود.
از دوامی به عنوان لوح محفوظ ردیف های آوازی و سازی و قطعه های اصیل قدیمی یاد می کنند که یک عمر هر چه می دانست، بی دریغ به هنر آموزان جوان آموخت. از او مجموعه تصانیف قدیمی (بیش از ۱۸۶ تصنیف) با آوانگاری و نت نویسی فرامرز پایور منتشر گردید. این هنرمند ردیف آوازی دوامی را نیز نت نویسی کرد.
این هنرمند فقید موسیقی ایرانی با تدریس در هنرستان آزاد موسیقی ملی و مکتب صبا و نیز تدریس خصوصی در خانه اش تا بازپسین سالهای عمر در راه آموزش کوشا و مصمم بود و ابوالحسن خان صبا، فرامرز پایور، محمود کریمی، نصرالله ناصح پور، محمدرضا شجریان، محمدرضا لطفی، ناصر فرهنگ فر، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان، داریوش طلایی، مجید کیانی، محمد حیدری، فاطمه واعظی (پریسا)، فاخره صبا، تورج کیارس، کریم صالح عظیمی، شاپور حاتمی، نورعلی خان برومند، شهرام ناظری، سیما بینا و رامبد صدیف تنها قسمتی از شاگردان او را می سازند.
دوامی با حفظ و نگاه داشت، مجموعه ردیف آوازی ایران و آموزش آن به هنرجویان از نابودی بخش مهمی از دانسته ها و تجربیات کهن جلوگیری کرد و بزرگ ترین کوشش خودرا در راه انتقال سالم آن به آیندگان به کار بست.
وی خواننده و نوازنده ای توانا بود که سبکی مختص خود داشت و به جرات می توان اظهار داشت که شیوه آوازخوانی بیشتر خوانندگان موسیقی ردیف-دستگاهی ایران وام دار اوست.
منبع: aftablog.ir
itemprop="bestRating">5
265
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب