تاثیر مخرب ویروس کرونا بر یک عصب مغزی مهم
تعدادی از محققان اظهار کرده اند کووید طولانی مدت ممکنست با اثرات کروناویروس سندرم حاد تنفسی 2 بر روی عصب واگ ارتباط داشته باشد.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از ایسنا و به نقل از اس تی دی، تحقیقات جدید پژوهشگران آلمانی نشان میدهد که خیلی از علایم در رابطه با سندرم بعد از کووید(که بعنوان کووید طولانی نیز شناخته می شود) می تواند با تاثیر این ویروس بر روی عصب واگ که یکی از با اهمیت ترین اعصاب چند عملکردی در بدن است، ارتباط داشته باشد.
این مطالعه توسط دکتر"گما لیادوس"(Gemma Lladós) و دکتر "لوردس متیو"(Lourdes Mateu) از بیمارستان دانشگاهی "Trias i Pujol" آلمان انجام شده است.
عصب واگ از مغز شروع و به تنه و قلب، ریه ها و روده ها و همین طور چندین ماهیچه همچون ماهیچه هایی که در عمل بلعیدن دخیل هستند، توسعه می یابد. بدین سان این عصب مسئول طیف گسترده ای از عملکردهای بدن همچون کنترل ضربان قلب، گفتار، رفلکس حلقی، انتقال غذا از دهان به معده، حرکت غذا در روده، تعریق و... است.
رفلکس حلقی یا رفلکس گگ یا اسپاسم حنجره(gag reflex) یک واکنش غیرارادی دفاعی انقباضی در انتهای دهان است که در نتیجه تحریک یا لمس انتهای زبان، سقف دهان، اطراف لوزه ها یا زبان کوچک یا در اثر محرک های غیرلمسی رخ می دهد که از ورود جسم خارجی به حلق جلوگیری می کند.
کووید طولانی مدت یک سندرم به شدت ناتوان کننده بدن است که گریبان گیر ۱۰ تا ۱۵ درصد از افرادی که از کووید-۱۹ جان سالم به در برده اند، می شود.
پژوهشگران این مطالعه اظهار کرده اند که اختلال در عملکرد عصب واگ (vagus nerve dysfunction) یا (VND) با حضور کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ می تواند علل تعدادی از علایم کووید طولانی همچون دیسفونی (مشکلات صوتی مداوم)، دیسفاژی (مشکل در بلع)، سرگیجه، تاکی کاردی (ضربان قلب بالا غیر طبیعی)، ارتوستاتیک، افت فشار خون (فشار خون پایین) و اسهال باشد.
در این مطالعه، پژوهشگران ارزیابی مورفولوژیکی و عملکردی گسترده ای از عصب واگ در افراد دارای کووید طولانی با علائمی که نشان دهنده اختلال در عملکرد عصب واگ بود، انجام دادند.
از ۳۴۸ بیمار، ۲۲۸ نفر (۶۶درصد) حداقل یک علامت نشان دهنده اختلال در عملکرد عصب واگ داشتند. شایع ترین علایم در رابطه با اختلال در عملکرد عصب واگ شامل موارد زیر بودند:
اسهال (۷۳درصد)، تاکی کاردی (۵۹درصد)، سرگیجه، دیسفاژی و دیسفونی (هر کدام ۴۵درصد) و افت فشار خون ارتواستاتیک (۱۴درصد).
خوردن و عملکرد گوارشی نیز در بعضی از بیماران تحت تاثیر قرار گرفته بود، بطوریکه تعدادی از آنها به دیسفاژی اوروفارنکس (مشکل در بلع) گرفتار شده بودند. ارزیابی عملکرد معده و روده نیز نشان داد که توانایی تعدادی از افراد در رساندن غذا به معده (از طریق مری) مبتلا به اختلال شده است. رفلاکس گاستروازوفاژیال (ریفلاکس اسید به مری) نیز در بعضی افراد مشاهده شد.
بازگشت اسید به مری یا واشاریدگی معده ای مروی یا ریفلاکس گاستروازوفاژیال که در بین مردم به نام ترش کردن شناخته می شود به مدلول لطمه های موکوزی و نشانه های مزمن در اثر بازگشت غیرعادی محتویات و اسید معده به مری است.
تست شاخص نقص صوتی ۳۰(A Voice Handicap Index ۳۰ test) (روشی استاندارد برای اندازه گیری عملکرد صدا) نیز نشان داد که برخی افراد گرفتار دیسفونی بودند.
پژوهشگران این مطالعه گفتند: در این مطالعه راهنما، بیشتر افراد مبتلا به کووید طولانی، علایم اختلال در عملکرد عصب واگ و طیف وسیعی از تغییرات ساختاری و عملکردی قابل توجه در عصب واگ خود داشتند که می توان به مشکلاتی همچون ضخیم شدن عصب، مشکل در بلع و علایم اختلال در تنفس اشاره نمود. بدین سبب یافته های ما اختلال در عملکرد عصب واگ را بعنوان یک خاصیت پاتوفیزیولوژیکی کووید طولانی مدت نشان میدهد.
itemprop="bestRating">5
680
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب