تحقق قریب الوقوع پرواز فضایی حرارتی هسته ای با قرارداد جدید دارپا
وبلاگ آفتاب: یک قرارداد جدید از آژانس تحقیقاتی دفاعی پیشرفته ایالات متحده(دارپا-DARPA) ما را یک قدم به پرواز فضایی حرارتی هسته ای نزدیک می کند.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، ممکنست پرواز فضایی با موشک حرارتی هسته ای بسیار نزدیک تر از آنچه فکر می نماییم، باشد. موشک حرارتی هسته ای "دارپا" موسوم به "دراکو"(DRACO) درحال توسعه است و این آژانس بتازگی سه پیمانکار اصلی خودرا برای توسعه آن منتخب کرده است که شامل شرکت های "جنرال اتمیکس"، "بلو اورجین" و "لاکهید مارتین" هستند.
موشک حرارتی هسته ای نوعی موشک حرارتی است که در آن گرمای ناشی از واکنش هسته ای، اغلب شکافت هسته ای، جایگزین انرژی شیمیایی پیشرانه در یک موشک با سوخت شیمیایی می شود. در یک موشک حرارتی هسته ای، سیالِ عامل که به طور معمول هیدروژن مایع است، در راکتور هسته ای تا دمای بالا گرم می شود و سپس بوسیله نازل موشک منبسط شده و موجب ایجاد رانش می شود. منبع حرارت هسته ای خارجی از نظر نظریه سرعت خروجی مؤثر بیشتری را فراهم می آورد و انتظار می رود ظرفیت حمل بار دو برابر یا سه برابر در مقایسه با پیشرانه های شیمیایی که انرژی را درون خود ذخیره می کنند، داشته باشد.
"دارپا" در بیانیه مطبوعاتی خود توضیح داد که هدف از برنامه "دراکو" نمایش یک سیستم پیشرانش حرارتی هسته ای(NTP) در مدار نزدیک زمین در سال ۲۰۲۵ است و با موفقیت این ماموریت، "دارپا" نخستین موشک از این نوع را خواهد ساخت که می تواند زمان سفر ما را در منظومه شمسی به نصف برساند.
محدودیت های سیستم های رانش الکتریکی و شیمیایی سبب می شود که آنها قادر به دستیابی به سرعت مورد نیاز برای سفر به نقاط دورتر جهان نباشند. در صورتیکه سیستم محرکه حرارتی هسته ای "دراکو" می تواند تغییر دهنده بازی باشد.
این برنامه اکنون بر انتقال سریع بین زمین و ماه متمرکز است، بااینکه احتمالاً برای رسیدن به مریخ و فراتر از آن نیز توسعه خواهد یافت.
شرکت "جنرال اتمیکس" گفت: فناوری حرارتی هسته ای نسبت رانش به وزن بالایی در حدود ۱۰ هزار برابر بیشتر از پیشران الکتریکی و ۲ تا ۵ برابر بازدهی بیشتری نسبت به پیشران شیمیایی ارائه می دهد.
سیستم پیشرانش حرارتی هسته ای از یک پیشران هیدروژن مایع استفاده می نماید که ازطریق یک راکتور شکافت هسته ای گرم می شود. این امر دو برابر انرژی خروجی بیشتری نسبت به پیشرفته ترین موتور موشک های پیشران مایع امروزی تامین می کند.
محقان می گویند نیروی محرکه حرارتی هسته ای می تواند زمان سفر به مریخ را به نصف برساند.
"ماژ ناتان گرینر" مدیر برنامه "دراکو" می گوید: این فناوری که ما به دنبال توسعه و نمایش آن تحت برنامه "دراکو" هستیم، پایه و اساس عملیات های آینده در فضا است. این برنامه هم اکنون در مرحله اول توسعه قرار دارد که ۱۸ ماه به طول خواهد انجامید و در طول این مدت، پیمانکاران منتخب، راکتور حرارتی هسته ای و زیرساخت های آنرا طراحی خواهند کرد.
تکمیل مرحله اول توسعه، زمینه سازِ مراحل بعدی می شود که شامل ساخت و نمایش این موشک در مدار زمین خواهد بود.
پروژه "دارپا" تنها پروژه ای نیست که تلاش می کند کارایی و سرعت سفر در فضا را بوسیله پیشرانه هسته ای بهبود بخشد. در ماه مارس شرکت "U.S. Nuclear Corp" از ناسا خواست قرارداد توسعه فضاپیمای با قابلیت همجوشی هسته ای را برای پرواز انسان به مریخ امضا کند. آژانس فضایی بریتانیا نیز در ماه ژانویه اعلام نمود که با شرکت "رولز رویس" برای توسعه یک سیستم محرکه هسته ای همکاری می کند و برآورد می کند که بتواند زمان سفر به مریخ را به نصف کم کند.
منبع: وبلاگ آفتاب
itemprop="bestRating">5
895
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب