چه بخواهیم چه نخواهیم، پایتخت مخاطب دارد
وبلاگ آفتاب: این روزها تلویزیون نقش مهمی در جامعه ایفا می كند. در این روزهای شیوع ویروس كرونا كه خیلی ها مردم را تشویق به در خانه ماندن می كنند، تلویزیون می تواند نقش مهمی داشته باشد و سریال های نوروزی كه از دیرباز یكی از پربیننده ترین برنامه های تلویزیون بوده حالا زیر ذره بین خاص و عام قرار دارد.
در بین سریال های ویژه عید، یكی از برگ های برنده صداوسیما سریال آشنای «پایتخت» است كه قبل از این پنج فصل آن ساخته شده و در این روزها فصل ششم آن از شبكه یك در حال پخش است. سریالی كه در زمان پخش هر فصلِ آن، موافقان و مخالفان خودرا داشته و عده ای فصل جدیدش را حركتی رو به جلو و عده ای دیگر یك عقب گرد می دانند. واقعیتی كه نمی توان آنرا انكار كرد، فارغ از كیفیت رو به جلو یا رو به عقب آن، این است كه «پایتخت» تماشاگر دارد. هنوز در این شرایط بی مخاطب تلویزیون عموم جامعه آنرا دنبال می كنند و برایشان سرنوشت كاراكترها جذاب است. اما فرمول این دیده شدن، حتی با وجود پسرفت در بعضی فصل ها چیست؟ پاسخ را باید در دو خاصیت این سریال جستجو كرد؛ اول اینكه سازندگان «پایتخت» در هر فصل شخصیت های اصلی را گرفتار پیچش و چرخش و تعویض تعریف می كنند و ثابت نگه نمی دارند، كه این خود به جذابیت سریال كمك می نماید (مثالش همین است كه مثلا كاراكتر نقی یا ارسطو یا حتی هما هر فصل با فصل دیگر فرق دارد و اگر مرور نماییم می بینیم كه از فصل اول تا همین فصل ششم چقدر گرفتار تغییر شده اند) خاصیت دوم ورود كاراكترهای جدید در هر فصل است. تیم طراح قصه و كارگردانی «پایتخت» در فصل ششم با ورود یك كاراكتر جدید و بسیار جذاب به نام حاج آقا مالكی كه یك نماینده پاكدست است توانسته فضایی جدید برای مخاطب خلق كند. نكته جالب تر این بخش بازیگر نقش حاج آقا مالكی است كه شاید عموم مردم ندانند عقبه او چیست. بازیگر نقش حاج آقا مالكی (سیدامیر سیدزاده) از تهیه كنندگان قدیمی و خوشنام و باسابقه تلویزیون و سینما است كه فیلم ها و سریال های زیادی را تهیه كرده و در جشنواره فیلم فجری كه گذشت فیلم متفاوت «تعارض» را به كارگردانی محمدرضا لطفی داشت و قبل تر هم تهیه كننده فیلم هایی مانند «شماره هفده سهیلا» یا «آمین خواهیم گفت» و چند فیلم دیگر اغلب با كارگردان های فیلم اولی بود و قبل تر از اینها هم در مقام تهیه كننده با محسن تنابنده با سریال «پیامك از دیار باقی» همكاری داشته است. سیدزاده در اولین تجربه بازیگری اش به خوبی توانسته از پس نقش برآید و به تعریف درستی از شخصیت نماینده مجلس برسد. جلوی دوربین رفتن عوامل پشت صحنه در سینمای ایران، خصوصا در سال های اخیر شاید چیز خیلی جدیدی به حساب نیاید و قبل تر هم پیمان معادی و مانی حقیقی از عرصه فیلمنامه نویسی و كارگردانی به این وادی ورود پیدا كرده بودند و بقیه هم در این سال ها كم و بیش این عرصه را تجربه كردند، اما نكته قابل تامل در بازیگری امیر سیدزاده تفاوت جنس فیلم هایی كه او تهیه كرده با فضای كاری كه در آن در كسوت بازیگر حضور یافته است. سیدزاده كه حداقل در سینما بعنوان جدی ترین تهیه كننده فرهنگی و سینمای ساختارشكن و متفاوت مشهور است و هیچ فیلم كمدی به شكل رایجش را تهیه نكرده، اما ورودش به عرصه بازیگری با یك سریال طنز و كمدی بوده و به خوبی توانسته زبان شخصیت را در یك سریال طنز بشناسد و آنرا ایفا كند. شاید این تجربه موجب شود تا بعد از این سیدزاده قصد داشته باشد تا نگاهی جدی تر به عرصه بازیگری داشته باشد. چیزی كه زمان آنرا مشخص می كند اما در برهه فعلی كاراكتر و شیوه بازی او را می توان یكی از برگ های برنده سریال پایتخت دانست. ۲۴۱۲۴۵
منبع: وبلاگ آفتاب
itemprop="bestRating">5
3193
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب