سینمای شیشه ای-۱؛
وقتی ناجا رفتار سعید روستایی را بچگانه خواند!
وبلاگ آفتاب: متری شیش و نیم همچون فیلم هایی بود كه اختلاف نظرها میان طیفی از فیلمسازان جوان همچون سعید روستایی با مجموعه ناجا در به تصویر درآوردن لطمه های اجتماعی را عیان كرد.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از مهر، «سینمای شیشه ای» عنوان بسته ای روزانه است كه در نظر داریم در چارچوب آن ضمن مرور مهمترین فیلم های تولید و اكران شده در سال ۹۸، در هر شماره به معرفی هر یك از آنها برای تماشا در خانه ها در روزهای نوروز ۹۹ بپردازیم.
برای نخستین شماره، فیلم سینمایی «متری شیش و نیم» به كارگردانی سعید روستایی را انتخاب نموده ایم، فیلمی كه حتما نامش را شنیده اید، حتی بریده هایش را در اینستاگرام و فضای مجازی دیده اید، همه این ها هم اتفاق نیوفتاده باشد، حتما آن پلان و دیالوگ طلایی نوید محمدزاده را دیده اید كه با مشت بر میز می كوبد و می گوید؛ «من می دونم با یكی دیگه ست، می دونم اون منو لو داده ولی من الان دلم پر می كشه یه بار دیگه ببینمش»؛ بریده فیلمی كه به سرعت در فضای مجازی هم رسان و حتی گاهی دستخوش شوخی های كاربران شد.
«متری شیش و نیم» در زمان رونمایی از آن جهت اهمیت داشت كه دومین ساخته سعید روستایی پس از فیلم بحث برانگیز «ابد و یك روز» بود، فیلمی كه در نخستین حضور این كارگردان در عرصه كارگردانی فیلم بلند، سعید روستایی را صاحب ۹ سیمرغ بلورین جشنواره فجر كرد. همین فیلم در اكران عمومی هم به یكی از پرفروش های سال ۹۵ تبدیل شد.
سعید روستایی با ساخت «ابد و یك روز» نشان داد كه مسایل اجتماعی خصوصاً مواد مخدر و مسئله اعتیاد قسمتی از مشغولیت های ذهنی اوست؛ «متری شیش و نیم» نیز زاییده همان دغدغه ها بود.
جشنواره سی و هفتم را می توان سال سخت رقابت برای فیلم های سینمایی دانست چونكه حضور قدرتمند فیلم هایی همچون «شبی كه ماه كامل شد» ساخته نرگس آبیار، «ماجرای نیمروز؛ ردخون» ساخته محمدحسین مهدویان، «سرخپوست» ساخته نیما جاویدی و... عرصه را برای هر فیلمی تنگ می كرد. «متری شیش و نیم» اما از میان همین فیلم ها توانست سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را كه همواره یكی از مهمترین و مناقشه برانگیزترین جوایز است، دریافت كند.
به واسطه همین سیمرغ هم بود كه فیلم بدون هیچ كش و قوسی و بلافاصله وارد باكس اكران نوروزی شد تا بتواند پرفروش ترین فیلم غیركمدی سال ۹۸ با رقمی بالغ بر ۲۷ میلیارد تومان شود و با خود مخاطب تازه ای را به سینما تزریق كند.
نكته هایی كه شاید جالب باشد بدانید
«متری شیش و نیم» آغازی حاشیه ساز داشت. یعنی از همان زمانی كه نام این فیلم در لیست آثار بخش مسابقه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر قرار گرفت، زمزمه هایی از نرسیدن فیلم به سبب برخی تعارضات نیروی انتظامی با «متری شیش و نیم» شنیده می شد و سرانجام نیز یك روز دیرتر از سایر فیلم ها به سینماهای مردمی جشنواره رسید.
اما شواهد نشان می داد چالش های نیروی انتظامی و سعید روستایی بیش از این حرف ها بوده است. سعید روستایی این برخوردها را تاب نیاورد و در نهایت، مراسم اختتامیه را محلی مناسب برای بیان مكنونات قلبی خود دید. همان جا بود كه عنوان نمود دیگر پشت دستش را داغ می گذارد كه پلیس نه فقط از جلوی دوربین كه از پشت دوربین فیلمش هم رد نشود!
همان زمان البته سردار ایوب سلیمانی جانشین فرمانده ناجا رفتار سعید روستایی را بچگانه خواند و وجهی تازه از این كشمكش ها را عیان كرد چونكه بگفته او روستایی نه فقط موارد اصلاحی را رعایت نكرده بلكه سكانس هایی افزون بر آنچه برای نیروی انتظامی نشان داده، برای مخاطبان به معرض نمایش گذاشته است.
بعدتر هم مجتبی رشوند مدیرعامل «ناجی هنر» برخی سكانس های این فیلم را از اساس نادرست و دارای باگ سیستماتیك دانست، او معتقد بود اصلا بازداشتگاهی كه در «متری شیش و نیم» به تصویر كشیده شده، وجود خارجی ندارد برای مثال نمی گردد یك بچه با چند قاچاقی در كنار هم در یك بازداشتگاه باشند.
هرچند «متری شیش و نیم» چه در زمان حضور در جشنواه و چه در زمان اكران عمومی با مخالفت برخی مسئولان انتظامی رو به رو بود اما پرواضح است كه فیلم با مردم توانست ارتباطی جدی برقرار كند و تبدیل به یكی از فیلم های محبوب سینمای ایران در سال های اخیر شود.
كارنامه در اكران؛ آنها كه دوست داشتند، آنها كه دوست نداشتند
همانطور كه در ابتدای این گزارش اشاره شد فیلم در اكران عمومی توانست به فروشی بالغ بر ۲۷ میلیارد تومان دست پیدا كند؛ رقمی كه برای یك فیلم اجتماعی قابل توجه است چونكه تجربه ثابت كرده اصولا در سینمای ایران این فیلم های كمدی هستند كه می توانند به این میزان از فروش برسند اما سعید روستایی در دومین فیلم خوب توانست طیفی از تماشاگران را با خود همراه كند، موضوعی كه البته در «ابد و یك روز» هم تجربه اش كرده و مسیری تازه در سینمای اجتماعی باز كرده بود.
فیلم «متری شیش و نیم» اما از همان آغاز و حتی قبل از مواجهه با مخاطب در سالن سینما با یك چالش جدی مواجه بود و آن فیلم اول سعید روستایی یعنی «ابدویك روز» بود؛ به این معنا كه گروهی از مخاطبان بالقوه فیلم «متری شیش و نیم» برمبنای حس و حالی كه به فیلم قبلی كارگردانش داشتند تكلیف خودرا از قبل معلوم كرده و آماده بودند پس از مواجهه با فیلم جبهه خودرا در مخالفت و یا موافقت تعیین كنند!
فارغ از این جبهه بندی اما «متری شیش و نیم» در زمان اكران عمومی به شدت موردتوجه آن طیف از مخاطبانی قرار گرفت كه علاقمند «واقع گرایی» در سینما هستند. مخاطبانی كه مشكلی با میزان تلخی و حتی خشونت در روایت یك فیلم ندارند و بیشتر دل بسته توانمندی فیلمساز در به تصویر درآوردن «واقعی» موقعیت های داستانی و كاراكترها می شوند.
درست در نقطه مقابل اما فیلم در زمان اكران موردانتقاد گروهی از مخاطبان بود كه تمایلی به تماشای داستانی تا این اندازه تلخ در سینما نداشتند. البته فیلم منتقدان جدی تری هم داشت و آنها گروهی بودند كه به سبب «غیرواقعی» بودن برخی موقعیت های داستانی فیلم به آن خرده می گرفتند و تلاش كردند چه در نوشتارهای تخصصی سینمایی و چه در كامنت ها كوتاه در فضای مجازی به عدم چفت و بست داستانی برخی موقعیت های دراماتیك فیلم كنایه بزنند.
آیا شما هم این فیلم را دوست خواهید داشت؟
اگر شما از آن دسته از مخاطبانی هستید كه قسمتی از دغدغه هایتان مربوط به مسایل اجتماعی است و انعكاس این موضوعات به نحوی درست در قاب سینما غافلگیرتان می كند، «متری شیش و نیم» را ببینید. خصوصاً اینكه بازی متفاوت یك بازیگر آنقدر به چشم بیاید كه نقش های پیشین او را فراموش كنید و او را در نقش جدید باورپذیر بدانید.
منبع: وبلاگ آفتاب
itemprop="bestRating">5
3363
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب