معاون هنری ارشاد به جشنواره موسیقی فجر پیام داد؛
شرح شریف هنر در شیدایی روزگار انقلاب شنیدنی است
به گزارش وبلاگ آفتاب معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در آستانه فرا رسیدن سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر پیامی را منتشر نمود.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از مهر، سید محمد مجتبی حسینی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در آستانه فرا رسیدن سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر پیامی را منتشر نمود. در متن پیام حسینی آمده است:
«هوالبصیر / إِنّ لِربِّكُم فی أیّامِ دَهرِكُم نَفَحاتٍ، فَتَعَرَّضُوا لَهُ لعَلَّهُ أن یُصِیبَكُم نفحةٌ مِنها فَلا تَشقَونَ بَعدَها أبدا...
همانا از جانب پروردگار شما در طول عمرتان نسیم هایی می وزد، پس خویش را در معرض آنها قرار دهید، باشد كه نسیمی از آن نفحات به شما بوزد و زان پس هیچگاه به شقاوت نیفتید.
هنر، فضیلت انسان است كه متولد می شود تا بار امانت را به درك و درد به جان بخرد و جویای گوهر گمشده باشد كه آدمی اگر بخواهد سزاوار «فتبارك الله احسن الخالقین»باقی بماند، باید به تماشای خویش در آبگینه هنر، زلال تر شود. شادمانیِ اندوهناكی است این تولد كه تلخ تلخ، جان هنرمند می خراشد تا جهان هنر، نوشین و نازنین باشد.
حماسه باشكوهی است رنجی كه به گنج و دردی كه به درود بینجامد. جمال و جلال آدمی است هنر و بی دریغ در خوش حالی و بد احوالی مردمان روز گذشته و امروز، شریك بوده است كه از جان برخاسته و بر جانها نشسته است. شرح شریف هنر در شیدایی روزگار انقلاب شنیدنی است. به یاد آوریم زمزمه هایی كه به لحن و لهجه هنر فریاد شد و دستانی كه به آرمان هنر، داستان.
جشنواره های فجر، ستایش ستم ستیزانی است كه به سِلاح هنر، صَلاح سرزمین خود را رقم زدند. این روزها هم كه ناگریزان از خشم، به ورطه وطن میاندیشند، تن از هنر، رویینه باید كرد و به شوق صلح، به بردباری از هفت خوان بگذریم كه جان هنرمندان به تمامی به وصل اندیشیده است و در دریای تلاطم ها و تشویش ها به لنگر صبر، ساحل سامان بوده اند. رواست كه خاصه بدین روزگار، ستایشگر همت و هوشیاری هنرمندانی باشیم كه به هنگام سوگ و در هوای سور، مردم اندیشند.
جشنواره موسیقی فجر، هم سازی و هم آوازی هنرمندانی است كه به رنج بسیار، ترجمهی مردمان و تذكرهی روزگار خویش شده اند كه زادگاه موسیقی، زندگی است و به هر تلخی و گوارایی، باید دیگران را به زیستن امیدوار دارد. چنان كه به روایت تاریخ سیستان، چون سپاه قتیبه جمله آبادی ها را آوار كرد و جز آواز غم شنیده نمیشد، مرد چنگنوازی در كوی و برزن می چرخید و می خواند و میگفت كه: «اباتیمار! اندكی شادی باید...»
مدحِ معرفتِ هنرمندان و شرحِ شفقت همكارانم در این روزگار از این قلم برنخواهدآمد و به ناگزیر، خداوندگار هنر را به سربلندی و رستگاری این مهربانان سوگند می دهم.»
itemprop="bestRating">5
4384
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب