شب داریوش فرهنگ برگزار شد؛
تجلیل از چهره خشن خستگی ناپذیر
به گزارش وبلاگ آفتاب ویژه برنامه شب داریوش فرهنگ به همت کانون کارگردانان سینمای ایران شامگاه چهارشنبه سوم آذرماه در موزه سینمای ایران برگزار گردید.
به گزارش وبلاگ آفتاب به نقل از روابط عمومی کانون کارگردانان خانه سینما، ویژه برنامه شب داریوش فرهنگ با حضور تعدادی از سینماگران روز چهارشنبه ۳ آذر ماه در سالن سینماتوگراف موزه سینما برگزار گردید. اجرای این مراسم را منصور ضابطیان برعهده داشت.
محسن امیر یوسفی: منتظر آثار درخشان دیگر داریوش فرهنگ هستیم
در ابتدای این مراسم محسن امیریوسفی، رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران اظهار داشت: امشب برای قدردانی از یک عمر فعالیت هنری آقای داریوش فرهنگ در اینجا جمع شده ایم. کارگردان، نویسنده و بازیگری که فعالیت کارگردانی هنری خویش را از دهه شصت شروع کرد. مایلم در این فرصت نگاهی کوتاه به نخستین دهه فعالیت آقای فرهنگ در دهه شصت داشته باشم.
وی اضافه کرد: در دهه شصت فیلمهای درخشانی ساخته شدند که نتیجه تلاش و کوشش کارگردانان و سینماگرانی بود که تلاش داشتند سینما را فارغ از هر حکم و مصلحت و سلیقه ای زنده نگه دارند و در این امر موفق هم بودند. یکی از این کارگردانان آقای داریوش فرهنگ بود. و کارگردانی سینما را با ساخت فیلم نیمه بلند رسول پسرابوالقاسم در سال ۱۳۶۰ شروع کرد و بعد کارگردانی سریال افسانه سلطان و شبان را در سال ۶۲ انجام داد. سریالی ماندگار، طناز و پرمخاطب که هنوز هم پس از گذشت چهل سال می تواند الگوئی برای صدا و سیمای فعلی باشد که متاسفانه روز به روز مخاطب و تاثیرگذاری خویش را از دست می دهد. بعد از آن آقای فرهنگ دو فیلمنامه ماندگار اتوبوس و کفش های میرزانوروز را در سال ۶۴ نوشت که هنوز هم فیلمنامه های مثال زدنی در سینمای کمدی ایران هستند، هرچند متاسفانه سالهاست که فیلمنامه های کمدی جای خویش را به دلقک نویسی و لوده نگاری داده اند.
محسن امیریوسفی: آقای فرهنگ شما با کارنامه آغازین خود دهه شصت و ۴۰ سال فعالیت سینمائی نامی ماندگار در سینمای ایران هستید و امیدوارم امشب را بعنوان آغازی بر شروع باردیگر فعالیت سینمائی خود بدانید رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران در ادامه ضمن اشاره به کارنامه کاری داریوش فرهنگ اظهار داشت: آقای فرهنگ در سال ۶۵ نخستین فیلم سینمائی خود به نام طلسم را ساخت فیلمی که در نوع کارگردانی و روایت و فرم گرائی برخلاف جریان تحمیلی فیلمهای آن زمان بود و به ظاهر در ژانر ترس و معمائی است ولی در اصل عاشقانه ای است با فیلمبرداری درخشان آقای زرین دست که نمونه ای مثال زدنی در سینمای ایران است. از حضور به یادماندنی زنده یادها جمشید مشایخی و پرویز پورحسینی باید گفت و هم شروع نخستین نقش آفرینی سینمائی آتیلا پسیانی. طلسم از آخرین فیلم هائی هم بود که خانم سوسن تسلیمی بازیگر تکرارنشدنی سینمای ایران در آن ایفای نقش کرد و یکسال پس از ایران رانده شد.
کارگردان «آشغال های دوست داشتنی» با تکیه بر این که داریوش فرهنگ با «دو فیلم با یک بلیت» در سینمای حادثه ای و مردم پسند در حافظه سینمای ایران ثبت شده، افزود: هنوز هم منتظر فیلمی با چنین کارگردانی و فیلمنامه ای همراه با بازی فوق العاده بازیگران آن بخصوص آقای مهدی هاشمی هستیم که نیاز امروز تماشاگران سینمای ایران است.
امیر یوسفی افزود: لازم است در این دوران قحطی سریال های درخشان تلویزیونی باردیگر یادی کنم از سریال ماندگار افسانه سلطان و شبان که نمونه ای درخشان از قصه های ایرانی و شرقی و اقتباسی تصویری از مینیاتورهای ایرانی است. اتفاقی که پس از آن کمتر در فیلم ها و سریالهای ایرانی افتاد. نمونه آن تیتراژ خاطره برانگیز این سریال با طراحی استاد اصغر بهمن زاده و موسیقی گوشنواز زنده یاد بابک بیات است که جهان این افسانه شرقی را به خوبی بیان می کند.
وی در انتها اظهار نمود: جناب آقای داریوش فرهنگ بسیار مفتخرم که شب کانون کارگردانان سینمای ایران را به شما اختصاص دادیم و ممنونم که دعوت ما را پذیرفتید. آقای فرهنگ شما با کارنامه آغازین خود دهه شصت و ۴۰ سال فعالیت سینمائی نامی ماندگار در سینمای ایران هستید و امیدوارم امشب را بعنوان آغازی بر شروع باردیگر فعالیت سینمائی خود بدانید. منتظر آثار درخشان دیگری به کارگردانی و نویسندگی جنابعالی هستیم.
در ادامه این برنامه اصغر بهمن زاده در چارچوب یاد داشتی یاد داریوش فرهنگ را گرامی داشت.
مدیرعامل خانه سینما: من همیشه نگران داریوش هستم!
در ادامه منوچهر شاهسواری، مدیرعامل خانه سینما اظهار داشت: رابطه من و داریوش برپایه دوستی و رفاقتی است که حتی اگر به حاشیه کشیده شود متعلق به خود ماست. من همیشه نگران وی هستم. البته در ادببیات ما نگرانی منشاء منفی دارد اما من از این منظر سخن نمی گویم.
مدیرعامل خانه سینما: رابطه من و داریوش برپایه دوستی و رفاقتی است که حتی اگر به حاشیه کشیده شود متعلق به خود ماست شاهسواری با اشاره به اینکه این نگرانی به علت عشق و دوستی است وگرنه بدون عشق و دوستی و معرفت نگرانی مفهوم ندارد، خاطرنشان کرد: اگر نگران وطن هستیم به این علت است که دوستش داریم. همه جهان دوره های سختی را گذرانده، بخشی بخاطر کرونا و بخشی به علل دیگر است اما به نظر من جهان را همانگونه که هست باید بپذیریم تا امکان تغییر آن برایمان فراهم باشد.
وی اضافه کرد: یکی از قرون فاجعه بار تاریخی مستند شده قرن ۱۹ است که قرن بردگی است. اما در همین قرن هم افرادی چون نیچه ای را داریم که جهان را به معنایی ترک می کنند و بردی، آهنگساز که با موسیقی اش همچنان لذت می دهد. در قرن بیستم جنگ جهانی اول و بیماری های عجیب و غریب را داریم اما در همان مقطع هم از سینما و موسیقی و نقاشی بهره می بریم. در صدسال گذشته روزهای پرحادثه ای را گذرانده ایم و در این دوران هنرمندان نقش غریبی ایفا کردند. از دهخدا و بهار تا کیمیایی و سمندریان اسامی را که در ذهن از گذشته تا کنون مرور نماییم می بینیم هنرمندان ما جهان پر از رنج و عذاب را تعبیر و تفسیر کرده اند.
مدیرعامل خانه سینما با اشاره به اینکه گفت و گو راجع به بزرگداشت ها اگر آینده نگر و گذشته نگر نباشد راه به جایی نمی برد، اظهار داشت: گذشته مهم می باشد و با قیچی ایدئولوژی نباید این گذشته از ما گرفته شود. هنرمندان و متفکران نقش بزرگی را در این سال ها ایفا کردند. همگی ما در این صحنه زندگی نقش هایی را برعهده داریم که موظفیم به بهترین نحو آنرا اجرا نماییم. به گذشته نگاه و آینده را بسازیم. ساختن آینده توسط هنرمندان و سینماگران و غیره یادآوری جلوه دیگری از زندگی به ما است و داریوش فرهنگ یکی از این هنرمندان است و من از کانون کارگردانان برای برگزاری این مراسم سپاسگزارم.
مسعود کرامتی: چرا داریوش فرهنگ فرصت فیلمسازی ندارد
مسعود کرامتی، بازیگر و کارگردان سینما در این جلسه ضمن ابراز تاسف از فیلم نساختن برخی هنرمندان همچون داریوش فرهنگ اظهار داشت: چرا فرهنگ مانند خیلی از دوستان قدیمی فرصت فیلم سازی ندارد و چرا باید ۱۲ یا ۱۰ سال بگذرد و نتواند کارگردانی کند؟ او هرچند در فیلمهای بسیاری بعنوان بازیگر حضور داشته اما برای من همچنان یک کارگردان است. البته من نمی خواهم اینجا راجع به سینما و البته شرایط جامعه غر بزنم.
مسعود کرامتی: چرا فرهنگ مانند خیلی از دوستان قدیمی فرصت فیلم سازی ندارد و چرا باید ۱۲ یا ۱۰ سال بگذرد و نتواند کارگردانی کند؟ این بازیگر و کارگردان با بیان خاطرات گذشته اظهار داشت: من زمانی که نوجوان بودم عشق فیلم فارسی داشتم اما به تاسی از برادرم وارد تئاتر شدم و در همان فضا یکی از کسانی که من را به سمت تحصیل رشته تئاتر سوق داد، داریوش فرهنگ و مهدی هاشمی بودند. گروه تئاتر دانشجویی دانشگاه تهران به اسم گروه پیاده موفق ترین گروه هنری تاریخ ایران بود و در این گروه از داریوش فرهنگ و مهدی هاشمی مهره های اصلی گرفته تا پرویز پورحسینی، سوسن تسلیمی، علیرضا خمسه، مرضیه برومند فعالیت می کردند و آرزوی من قرار گرفتن در این جماعت بود.
کرامتی اضافه کرد: پس از انقلاب فرهنگی و تغییراتی که رخ داد، داریوش فرهنگ سریال سلطان و شبان را ساخت که از بهترین ها بود. تصویری که من از داریوش فرهنگ در محافل می دیدم به نظر جدی و ترسناک بود تا این که در سریال بی گناهان به وی نزدیک شدم. نخستین روز فیلم برداری با ترس و لرز آمدم و ماه ها بهترین خاطرات زندگی من رقم خورد. داریوش فرهنگ کودک هفت هشت ساله ای معصوم است.
یاری: نام خانوادگی داریوش فرهنگ برازنده اوست
عباس یاری، منتقد سینما ضمن اشاره به این که بعنوان روزنامه نگار قدیمی بهتر است دباره داریوش فرهنگ بنویسم، اظهار داشت: مایلم درباره یک خصوصیت مهم داریوش فرهنگ سخن بگویم. کسی که و فامیلی اش بسیار برازنده اش است. فردی واقعاً فرهنگی و بدون عقده است. ما در کوچه سام که دفتر مجله فیلم بود بچه محل بودیم و چهره های فرهنگی بسیاری در مصاحبت با این داریوش فرهنگ رفت و آمد داشتند.
وی با تقدیر از کانون کارگردانان سینمای ایران اظهار داشت: زمان و مکان مناسبی را برای برگزاری این بزرگداشت انتخاب کردید. موزه سینما و دفتر فیلمخانه ملی ایران که بخشی از سندهای مهم تاریخ سینمای ایران در اینجاست.
در ادامه این مراسم پیامی ویدیویی از آتیلا پسیانی نمایش داده شد که در بخشی از آن ضمن اشاره به آغاز همکاری اش با داریوش فرهنگ اظهار داشت: در سال ۶۴ نخستین فیلم جدی را با نام طلسم برای فرهنگ بازی کردم که عشق اول ما بود. من چهار فیلم با داریوش فرهنگ کار کردم و امیدوارم چهار فیلم دیگر برای وی بازی کنم.
امینی: «طلسم» نشان دهنده عشق و علاقه سازنده اش به سینماست
احمد امینی، از اعضای شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران اظهار داشت: از من خواسته اند راجع به فیلم طلسم صحبت کنم و من نگاهی به مجلات آن سال ها انداختم. این فیلم در جشنواره های مختلف بین المللی همچون مسکو و لندن، پیونگ یانگ، هنگ کنگ و کنت بلژیک حضور پیدا کرد و من هم در مجله «نقد فیلم» درباره این فیلم بسیار نوشتم.
احمید امینی: فیلم «طلسم» و «دو فیلم با یک بلیت» مهم ترین شاخصه شان بلندپروازانه داریوش فرهنگ است است و تمام تلاشش این بود که ایده های بلندپروازانه اش را به تصویر بکشد این کارگردان افزود: بعد از نمایش فیلم در جشنواره فیلم لندن کانال ۴ تلویزیون لندن برای پخش این فیلم را خریداری کرد. جان جیلت منتقد مشهور آن سال ها در نشریه جشنواره لندن نوشت «برای یک سوپرایز غیرمنتظره و لذت بخش از ایران آماده باشید.»
وی ضمن اشاره به گزارشی که مرحوم محمدرضا اعلامی درباره جشنواره جهانی فیلم مسکو و حضور «طلسم» در این جشنواره در مجله فیلم نوشته، اضافه کرد: در این گزارش آمده که فیلم دیر به جشنواره رسید و در بخش جنبی به نمایش درآمد و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. داریوش فرهنگ قبل از شروع فیلم روی سن رفت و چند جمله روسی را که از مترجم یاد گرفته بود برای تماشاگران ادا کرد که به مذاق آنها خوش آمد.
امینی با اشاره به اینکه در رای گیری های آخر سال منتقدان در سال ۶۶ که فیلمهای خوش ساخت بسیاری در فهرست بود فیلم طلسم فیلم دوم او بوده، خاطرنشان کرد: در آن سال طلسم رتبه پنجم را به دست آورد. این فیلم نشان دهنده عشق و علاقه سازنده اش به سینماست.
وی درباره سریال بی گناهان اظهار داشت: سریال بی گناهان را که کار می کردیم چهار کارگردان همزمان بازی می کردند و باید بگویم فرهنگ بسیار خوش فکر است و ایده های بسیار زیادی دارد. فیلم «طلسم» و «دو فیلم با یک بلیت» مهم ترین شاخصه شان بلندپروازانه داریوش فرهنگ است است و تمام تلاشش این بود که ایده های بلندپروازانه اش را به تصویر بکشد.
جابر قاسمعلی: ما سینماگران به جز خودمان کسی را نداریم
جابر قاسمعلی، فیلمنامه نویس با بیان خاطرات گذشته اش با داریوش فرهنگ اظهار داشت: هردو چهره جدی و به ظاهر خشنی داریم؛ داریوش فرهنگ از نوع کارگردانانی و من از نوع نویسندگی. البته هر دو روحیه رومانتیک داشتیم من آشکار و او پنهان. سریال «راه شب» را کار می کردیم و هر قسمتی را که می نوشتم برای محمد مسعود و مهدی هاشمی و فرهنگ می خواندم. وسط فیلمنامه بیرون می رفت و برمی گشت و می گفت خوب بقیه اش. یک مرتبه گفت خوب نشد و اشک ام را در نیاوردی. آنجا بود که فهمیدم مبحث چیست. رفاقت ما با دعوا آغاز شد و بنابراین مستحکم شد.
وی ضمن اشاره به تجربه نوشتن «طلسم شدگان» اظهار داشت: در این فیلم هردو روبروی هم راجع به فیلم گپ می زدیم و انگار نه انگار سه سال قبل دعوای مان شده بود و او اصلاً به روی من نیاورد. وقتی بعدها از او پرسیدم چرا به روی خودش نیاورد گفت، ما سینماگران بجز خودمان مگر کسی را داریم. این درس توی گوشم ماند.
قاسمعلی با مرور سالهای رفاقتش با داریوش فرهنگ تصریح کرد: نگاه به چهره خشنش نکنید وی کودک معصومی است و ظاهر و باطنش یکی است. تکلیف با همچین آدمی روشن است و او قلبی از طلا دارد.
روحانی: فرهنگ در بازیگری باهوش و شاد بود
امید روحانی، بازیگر و منتقد سینما درباره فرهنگ اظهار داشت: من هم مانند بسیاری معتقدم «طلسم» فیلم کشف نشده ای است اما یک تجربه آخر دارم. من این اقبال را داشتم که سه سال قبل و قبل از کرونا در یک تئاتر با داریوش فرهنگ همبازی باشم. سه ماه تمام می آمد و هر روز بدون وقفه با قیافه ای عبوس تمرین می کرد. بعد از آخر اجرا جوانی شاد و خندان می شد که گویا جهان را به او داده اند.
وی اضافه کرد: اگر لذت یک بازی تا این حد زیاد است باید دید داریوش فرهنگ هنگام کارگردانی چه می شود. امیدوارم این اقبال را داشته باشم که یک مرتبه او را هنگام کارگردانی فیلم ببینم.
در ادامه این مراسم پیامی تصویری از علیرضا مجلل روی پرده رفت.
مجلل: فرهنگ ظاهر سخت و اراده سختکوشی دارد
علیرضا مجلل، از پیشکسوتان سینمای ایران در چارچوب ویدیویی در این جلسه حضور پیدا کرد و اظهار داشت: تجربه حضور در گروه تئاتر پیاده که سرشاخه اش داریوش فرهنگ بود برای من جالب بود. فرهنگ در آن زمان به آینده هنر فکر می کرد. نتیجه این بود که نخستین و درخشان ترین نسل فارغ التحصیل آن دانشگاه در دنیای فرهنگ و هنر باقی ماندند و همچنان فعالیت می نمایند. داریوش فرهنگ ظاهراً خیلی سخت است و ارتباط برقرار کردن با وی مشکل است اما انسانی عاطفی است که برای رسیدن به خواسته هایش پرکار است.
مهدی هاشمی: دوام دوستی ام با فرهنگ به علت کار تئاتر است
مهدی هاشمی هم در این مراسم با اشاره به اینکه عمری است که با داریوش فرهنگ رفیق است، اظهار داشت: او مردی احساساتی است که حتی با دیدن فیلمهای هنری هم اشک می ریزد. ده سال تئاتر کار کردیم و به تدریج در کار به این نتیجه رسیدیم که من باید بازی کنم و او نویسندگی و کارگردانی را به دست بگیرد. داریوش بسیار کارگردان خوبی است.
وی با تکیه بر این که جسارت فرهنگ او را هم با خود همراه می کرده، بیان نمود: همیشه از او بابت دوستی اش سپاسگذارم. دوستی که دوام آن به علت کار تئاتر است. بازیگری در فیلمهای داریوش تفریح هم بود و همین بازی در فیلم دیگر کارگردانان را برای من سخت می کرد. خوشحالم که او کارگردان من بوده و هست. او دوست من است و دوستی شبیه به او کمیاب است.
داریوش فرهنگ: خوشحال نیستم چون هم وطن من خوشحال نیست
در انتهای برنامه داریوش فرهنگ با تقدیر از سخنرانان اظهار داشت: من مدتی است احوال خوشی ندارم. آرامش ندارم و در یک کلام خوشحال نیستم چون هم وطن من خوشحال نیست. می خواستم در این موارد بیشتر حرف بزنم اما اواخر جلسه است و باید شادمانی خودم را از لطف کانون کارگردانان، مهمانان، موزه سینما و فیلمخانه اعلام کنم. علیرغم این بحران ها و لبخندهای فراموش شده مردم نمی توانم خوشحال باشم ولی امیدوارم هرچه سریعتر کرونا ریشه کن شده و کسب و کارها رونق گرفته و بار دیگر چشمان بی فروغ پرفروغ شود.
در انتهای این مراسم با حضور اعضای شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران شامل محسن امیریوسفی، مصطفی کیایی، قدرت الله صلح میرزایی، وحید موسائیان، محمدرضا عرب، مهرداد خوشبخت و احمد امینی از داریوش فرهنگ با اهدای لوح و جایزه تقدیر گردید. همینطور لوح تقدیر موزه سینما با حضور مهران عباسی مدیرعامل این موزه از جانب مهدی هاشمی به این کارگردان و بازیگر اهدا شد.
محمدعلی نجفی، غلامرضا موسوی، ابراهیم وحیدزاده، شهرام اسدی، مسعود نوابی، لادن طاهری، محمد موفق، عزیزالله حاجی مشهدی، اردشیر شلیله، بیژن میرباقری، اکبر حر و … همچون میهمانان حاضر در این مراسم بودند.
شب «داریوش فرهنگ» به دبیری وحید موسائیان برگزار شد و نمایش فیلم سینمایی «طلسم» آخر بخش این مراسم بود.
منبع: وبلاگ آفتاب
itemprop="bestRating">5
896
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب