نجم الدین شریعتی در گزارش وبلاگ آفتاب-۲؛
رسانه مثل عصای موسی معجزه می كند
وبلاگ آفتاب: نجم الدین شریعتی مجری برنامه های مذهبی تلویزیون با اشاره به نقشی که رسانه می تواند مانند معجزه عصای موسی بر زندگی مردم داشته باشد، از لزوم توجه به صید دل ها در تولید این برنامه ها سخن گفت.
خبرگزاری مهر - گروه هنر- عطیه موذن: نجم الدین شریعتی سال هاست با برنامه های معارفی و مذهبی تلویزیون شناخته می شود، نه این که پیشنهاد دیگری نداشته باشد که اتفاقاً از بازیگری تا اجرای برنامه های مختلف و حتی استیج های بیرون از سازمان پیشنهاد کار به او شده است اما هیچ وقت نخواسته است از مسیری که دارد به بیراهه برود و حتی اعتقاد دارد چنین اتفاقاتی اگر مقرر است تجربه هم باشد «الزاما نباید تجربه حرفه ای شود»
شریعتی حدود سه سال است که علاوه بر برنامه ظهرگاهی «سمت خدا» که سال هاست از شبکه سه پخش می شود، اجرای برنامه سحرگاهی این شبکه را هم بر عهده گرفته است.
برنامه «ماه من» رمضان سال جاری هم از شبکه سه سیما روی آنتن رفت و حال و هوای سحرگاهی را برای مخاطبان احیا کرد. نجم الدین شریعتی در گفتگویی با خبرگزاری مهر به بهانه این برنامه درباره برنامه سازی معارفی در تلویزیون گفتگو نمود و این قالب از برنامه سازی را مهم ترین قالبی دانست که تلویزیون می تواند با پرداخت به آن مهم ترین مشکلات بشری را حل کند.
شریعتی در بخش نخست این گفتگوی مشروح به عرضه توضیحاتی درباره واکنش ها نسبت به سبک و سیاق اجرای خود در قاب تلویزیون پرداخت و از حساسیت های خود در این عرصه گفت.
بخش دوم و پایانی این گفتگو را در ادامه می خوانید:
* این روزها برنامه سازان و مدیران تلویزیون بیشتر در حوزه سرگرمی، کمدی و تاکشوها ورود کرده اند و کار می کنند و برنامه سازی مذهبی البته به شکل خلاق آن کمتر دیده می شود. فکر می کنید نبود برنامه های جذاب مذهبی می تواند یک خلا محسوب شود؟
من منکر سرگرمی و کمدی نیستم ولی به صورت مثال شما در سحرگاه که زمان بسیار مناسبی برای تداعی متدینین و مردم است و خیلی ها در این اوقات بیدارند احتیاج به برنامه ای با چنین حال و هوایی دارید. ما پیامی داشتیم از خانمی که شاید حتی بخش عمده ای از برنامه ما را هم ندیده است اما به تیتراژ می رسد و با آن زندگی می کند.
حاج اسماعیل دولابی اصطلاحی دارد که می گوید «خدا هم تار دارد، هم تور و هم تیر» تیرها بلاها هستند، تور خدا همین ماه مبارک و سحرهایی است که پهن می کند و تار هم «آن» ها و لحظاتی است که در زندگی دل شما را صید می کند و شما با این تار همراه می شوید.
ما برای همه برنامه های تلویزیونی باید به این فکر نماییم که امکان دارد یک نفر دلبسته آن لحظات شود و برای دلش تار بزنیم. رسانه عرصه وسیعی است و مثل عصای موسی است که معجزه می کند منتها این که ما چطور از آن استفاده نماییم خیلی مهم است؛ این که به صورت مثال از جوانان استفاده گردد از کسانی که بدوند و انرژی داشته باشند. امشب بچه های ما را دیدید به نظرم خستگی برایشان مفهومی ندارد. حداقل ۲۴ شب است که نخوابیده اند و برنامه خواب روزشان به هم ریخته است اما برای کاری که می کنند با اعتقاد و ایمان و عزم راسخ جلو می روند.
* خودتان هم آنقدر به این برنامه علاقه دارید که پلاتوها را هم خودتان می نوشتید.
امسال با یوسف صحبت کردیم تا نویسنده ای را با پای کار بگذاریم اما می دانستم که حتی اگر نویسنده ای هم می آمد آنچنان باری از روی دوش من برنمی داشت چون تا روی استیج و مقابل دوربین نباشی و تا سه دو یک مدیر صحنه را نشنوی در آن فضا قرار نمی گیرید اما به هر حال گفتم می تواند کمک کننده باشد با این وجود شب اول ماه رمضان که نخستین متن را فرستاد با آنچه که در ذهن من بود کاملاً متفاوت بود. تلاش کردم خودم اصلاح کنم و باردیگر ویرایش هایی داشته باشم.
با این حال خیالم راحت بود این متن ها بخش عمده ای را از روی دوش من برمی دارد و خودم هم آغاز به مطالعاتی کردم. به هر حال شما در مقابل مخاطبی که به شما دل می دهد و وقتش را در اختیار شما می گذارد مسئول هستید بخصوص وقتی این همه سفارش شده است که در مقابل عمر و زمان ات بخیل تر از درهم و دینارت باش. این سفارش درباره خود شماست چه برسد به دیگرانی که به چند هزار نفر یا چند میلیون نفر می رسد و خیلی مسئولیت را سنگین تر می کند.
* معمولاً از چه کتاب هایی ایده می گیرید و یا در پلاتوهایتان از چه آثاری بهره گرفتید؟
کتاب های زیادی هستند اما بخشی از این پلاتوها متاثر از مناجات های حضرات معصومین (ع) و خاصه مناجات شعبانیه است. کتاب های خوبی آقای عین صاد شیخ علی آقای صفایی حائری دارد بخصوص شرحی بر دعاهای ماه مبارک دارد. من و یوسف منصوری فکر کردیم که دو دقیقه زمان برای آیتم های میانی کافیست که با این روایت ها انجام می شود.
* شما سال ها در زمینه برنامه های معارفی کار می کنید و مانند مجری مولفی هستید که اساسا در همین فضا نظر و ایده دارید اگر خود شما بخواهید وارد برنامه سازی شوید چه بخشی است که بخواهید ورود کنید و اصلاً برنامه سازی معارفی فعلی از نظر شما ایده آل است؟
باید مفصل در این حوزه صحبت کرد و در این مجال نمی گنجد اما حتما خلاها و نقص هایی وجود دارد اما برنامه سازان خوش فکری از لحاظ ایده، اجرا، فرم و محتوا وارد سازمان شده اند. خود برنامه «سمت خدا» که سال ها روی آنتن است برنامه ای محتوامحور است و ما تمام همت و دغدغه مان این است که حرف های نو و تازه و حساب شده بیان نماییم. حرف هایی که گره زندگی مخاطب را باز کند و در کنار آن محتوا تلاش داریم خودمان را هم به روز نگه داریم.
حتی می توانم از همین برنامه ای که امشب مهمانش بودید مثال بزنم برنامه به روزی که به شکلی یک جهش در حوزه ساختارهای معارفی است؛ «ماه من» برنامه ای است که به محتوا توجه می کند و به صورت مثال روایت بخش شهدا از سال قبل تا سال جاری یک روح تازه ای به برنامه داد. بازتاب ها را هم که می بینیم همه ناخودآگاه جذب می شوند و برنامه آنها را با خود همراه می کند. از این محتوا حس قدردانی، حس سپاس، ایثار، شهامت و رشادت و… در می آید.
خیلی حرف ها در همین بخش روایت شهدا هست که شاید بیشتر از ۱۰ دقیقه هم طول نمی کشد. یا در بخش فضایل امیرالمومنین که بخش بسیار پرمخاطبی بوده است فتح بابی بود که سبب می شود شما به خود ببالید که پدری به بزرگواری حضرت امیر مومنان دارید. به نظرم در بخش محتوا خیلی کار شد و ما خیلی پیشرفت کردیم در فضای سحرگاهی و بنابراین است که این همه به این برنامه اقبال شد. خود من در حوزه اجرا تلاش دارم پلاتوهایی که می گویم نکاتی داشته باشد که اگر کسی فکر کند در یک جمله چه گفتم حرف و سخنی به او منتقل شده باشد و به شکلی مسئولیت پذیری در برابر مخاطب را لحاظ نماییم.
یوسف منصوری از سال قبل برنامه ریزی کرد و آیتم های مختلفی طراحی شد شاید شما ۱۰ دقیقه دعای سحر را ببینید و بشنوید اما همین ۱۰ دقیقه که آقای موسوی بحرینی خوانده است کلی برایش فکر و طراحی انجام گرفته است. آن بخش هایی که او را به کمال و جمال خدا قسم می دهد شما یک باره می بینید که صحنه عوض می شود و (تصویر دعا) وارد غدیر می شوید. یا نماهنگ هایی که پخش می شود، مناجات ها، ختم جمعی دعای ابوحمزه و افتتاح… یک باره می بینید میلیون ها نفر با این برنامه دعای افتتاح و ابوحمزه را خوانده اند. در بخش فرم هم یوسف یک ذوق سینمایی دارد که خیلی به ما کمک کرد، ادوات تصویری و واحد سیار ما خیلی عجیب و غریب نیست ولی تلاش کردیم با همین بضاعت محدودمان فضایی را به مخاطب نشان دهیم که متنوع و پرمفهوم باشد.
فضای این ویدئووال در یک برنامه چندین بار عوض می شود و این خیلی به حس مخاطب کمک می نماید. شاید من این تصویر را نبینم ولی انرژی آن به من می رسد. سال جاری دومین سالی بود که با یوسف بودیم و توانستیم سلیقه و بازخوردهای مخاطب را دریافت نماییم. سپس خودمان نقاط قوت و ضعف را شناختیم.
* نخستین بار که درباره همکاری در برنامه رمضان سال جاری حرف زدید چه زمانی بود؟
پارسال همین که برنامه عید فطر به اتمام رسید من و یوسف با هم صحبت می کردیم که ببینیم برای سال بعد چه باید بکنیم. همین سال جاری داغ و داغ بررسی می نماییم ببینیم نقاط قوت و ضعف کجاست. ما سال جاری از بهمن ماه به صورت جدی به آیتم ها و بخش های مختلف برنامه پرداختیم و به صورت مثال دعای سحر حدود سه ماه طول کشید تا طراحی و اجرا شود. تیتراژهای برنامه و نماهنگ های برنامه هر یک شعرهایش سفارش داده شده، ملودی برایش ساخته شده و در استودیو تصویرگذاری شده است و شما در سه یا چهار دقیقه آنرا می بینید. نکته ام این است که در فضای برنامه سازی به تدریج برنامه های این چنینی می بینیم. صاحبان ایده و اندیشه باید بیایند ایده هایشان را بیان کنند. ما عادت کرده ایم و فقط غر می زنیم. خب اگر برنامه سحر یا فلان برنامه یا فلان شخص یا نجم الدین شریعتی بد است شما بیا و بگو چه نماییم که خوب شود؟ اگر ایده های خوب را عرضه نماییم استقبال می شود اما آن ایده ها نیست و بعد هم نشسته اند و انتقاد می کنند.
* شما معمولاً به حوزه های دیگر ورود نمی کنید در صورتی که پیشنهادهای زیادی دارید حتی چند باری شنیده شده است که پیشنهاد بازیگری هم داشته اید.
بله ولی جزو علاقه مندی هایم نیست. بسیاری از دوستان ما نه در تلویزیون بلکه کتاب، شعر، موسیقی و… هر کاری را امتحان می کنند.
* بخشی از لذت زندگی همین تجربه های مختلف است.
تجربه های مختلف الزاماً نباید تجربه حرفه ای شما شود. حرفه خویش را درست بروید در کنار آن کار دیگر هم انجام دهید. باید خط و مشی ای در زندگی داشته باشید که آنرا ادامه دهید و در کنارش کار دیگر هم بکنید اما مسیر اصلی خویش را تعطیل کنید و به کار دیگری بپردازید سبب می شود از هدف خود باز بمانید. چقدر خوب است که در زندگی هدفمند حرکت نماییم. نمی گویم من هدفمند حرکت می کنم اما تلاشم این است این خط را برای خودم حفظ کنم. برای همین است که شما شاید مرا جای دیگر نبینید… همین که حداقل در کار خودم یوسف منصوری تهیه کننده برنامه دغدغه مرا نداشته باشد که چرا مجری نیامده است یا زنگ نزند که آنتن است کجا هستی کارم را درست انجام داده ام.
* در این سال ها کاری که در برنامه های دینی حضور داشته اید مهم ترین که تغییری که در سبک زندگی خود شما پیش آمده چه بوده است؟
عمده تغییر آن در نگاهم به زندگی و نحوه تعاملم با افراد بوده است. افقی را به من نشان داده است که احساس می کنم راه زیادی برای رسیدن به کمال در پیش دارم و تازه می فهمم چرا بزرگان اندیشه و علم و فقه ما از لحظه لحظه زندگیشان استفاده می کردند. اینقدر راه و افق بلند است که نمی توانید بنشینید چون زمان از شما جلو می زند من همین را فهمیده ام فرق دارد با این که چقدر عمل می کنم اما همین قدر فهمیده ام که راهی دراز دارم و باید حرکت نماییم وگرنه جا می مانیم.
* و «ماه من» را چطور تجربه ای می دانید؟
شعری را معمولاً در برنامه می خوانم که اتفاقاً احساس می کنم مصداقش همین «ماه من» است؛ ابر و باد و ماه و خورشید و فلک کاتب شدند / خوشنویسان علی بن ابی طالب شدند» ساخت این برنامه یک کار جمعی است تا مهر امیر مومنان را در دل ها بیشتر نماییم و ذره ای از مظلومیتی را که در تاریخ به حضرت علی شد به اندازه خودمان به آن بپردازیم و غبار مهجوریت را از چهره مبارک و نورانی حضرت پاک نماییم. از یوسف منصوری تا دیگر عوامل و حتی دکور… همه فکر کرده و برنامه ریزی کرده اند.
منبع: aftablog.ir
itemprop="bestRating">5
1137
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب